Παθητική Συμπεριφορά

         Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου (διεκδικητικότητα   μια ουσιώδης επικοινωνιακή δεξιότητα )  και μιλώντας για επικοινωνιακές συμπεριφορές  σήμερα θα αναφερθούμε στη παθητική στάση.

                         Ένας από τους τρόπους επικοινωνίας, όπως είχαμε δει στο προηγούμενο άρθρο, είναι η παθητικότητα, σύμφωνα με την οποία διστάζουμε να «πούμε  όχι» στα αιτήματα των άλλων, «κάνουμε πίσω» στις δικές μας επιθυμίες και τείνουμε να υιοθετήσουμε την οπτική των τρίτων, επιτυγχάνοντας μεν να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις, στέλνοντας, όμως, το μήνυμα ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας δεν είναι τόσο σημαντικά όσο των άλλων και  δίνοντας το δικαίωμα να υποτιμούν τα «θέλω» και τις <<ανάγκες μας>>. Αυτό μακροπρόθεσμα μπορεί να μας προκαλέσει στρες, λανθάνοντα θυμό, αίσθημα θυματοποίησης και επιθυμία για ανταπόδοση.

                      Πολλοί  λόγοι οδηγούν σε μια τέτοια συμπεριφορά. Καταρχάς ο φόβος μήπως  φανούμε εγωιστές, μήπως προκαλέσουμε τη δυσαρέσκεια ακόμα και τον θυμό  των άλλων, μήπως μας κακοχαρακτηρίσουν ή το χειρότερο μας απορρίψουν.   Άλλες φορές είναι το άγχος να αντιπαρατεθούμε ανοιχτά ή και να   συγκρουστούμε, πιστεύοντας ότι δεν θα καταφέρουμε να μείνουμε ψύχραιμοι,   αλλά θα κοκκινίσουμε, θα τρέμει η φωνή μας, θα θυμώσουμε ή θα δείξουμε  αδυναμία. Συχνά, έχουμε ενοχές, γιατί κατά βάθος δεν πιστεύουμε ότι έχουμε  το δικαίωμα να ζητήσουμε από τους άλλους να κατανοήσουν και να  αποδεχθούν τη θέση μας πάνω σε ένα ζήτημα, ενώ το ίδιο δικαίωμα το   αναγνωρίζουμε στους άλλους. Τέλος, θεωρούμε ότι μας λείπουν οι  κατάλληλες δεξιότητες-οι δεξιότητες της διεκδίκησης- για να γίνουμε πιο   πειστικοί στα «θέλω» και στις ανάγκες μας.  Βέβαια, πίσω από όλους αυτούς τους λόγους κρύβεται ο κυριότερος, το ότι   δεν έχουμε καλή εικόνα για τον εαυτό μας και μας λείπει η αυτοεκτίμηση.

                  Επιζητούμε, λοιπόν, απελπισμένα την αποδοχή των άλλων για τις σκέψεις, τις γνώμες και τις επιλογές μας, γιατί, μόνο όταν έχουμε την επικύρωση των  άλλων, νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας..

<<Ποιες είναι οι συνέπειες;

·         Η αδυναμία να διεκδικούμε και να υπερασπιζόμαστε τις επιθυμίες και τις   ανάγκες μας έχει ορισμένες πολύ σοβαρές συνέπειες. Συνεπάγεται το να μην   μπορούμε να ανταποκριθούμε στα προβλήματά μας και στις απαιτήσεις της   καθημερινότητας και να νιώθουμε ανεπάρκεια και μειονεκτικότητα, θυμό ή την   αίσθηση ότι είμαστε αβοήθητοι, αγνοημένοι, παραγκωνισμένοι και αδικημένοι,  δημιουργώντας έτσι έναν φαύλο κύκλο απ’ τον οποίο δύσκολα μπορούμε να  ξεφύγουμε.

·         Και μπορεί πράγματι κάποιες φορές να αποφεύγουμε τις αρνητικές συνέπειες  που φοβόμαστε (τις αντιδράσεις ή την απόρριψη από τους άλλους), αλλά  πάντως δεν κερδίζουμε και την εκτίμησή τους, ούτε δημιουργούμε και την   καλύτερη εικόνα για μας. Αν εμείς οι ίδιοι συμπεριφερόμαστε σαν να μην  υπολογίζουμε τον εαυτό μας, τότε και οι άλλοι θα μας αντιμετωπίζουν  ανάλογα. Αντίθετα, πολλές φορές μας σέβονται και μας εκτιμούν περισσότερο  όταν λέμε αυτά που πιστεύουμε, όταν το ναι   είναι ναι  και το όχι είναι όχι. Επομένως μπορούν να ξέρουν  πού βρίσκονται  απέναντί μας.

·         Επιπλέον, μπορεί να αποφεύγουμε τις ενοχές επειδή δεν ενοχλήσαμε ή δεν στεναχωρήσαμε τους άλλους, αλλά εξασφαλίζουμε ενοχές και θυμό προς τον εαυτό μας που για άλλη μια φορά δεν τον υπερασπιστήκαμε. Ακόμη, μπορεί  και να θυμώνουμε απέναντι στους άλλους που θα ’πρεπε να καταλαβαίνουν τι  θέλουμε, χωρίς να τους το πούμε!>>

Συμπέρασμα

Η παθητική συμπεριφορά υποκινείται από την ανάγκη μας να εξασφαλίσουμε την αποδοχή των άλλων. Αντί να διακινδυνεύσουμε να τους δυσαρεστήσουμε, βάζουμε τα «θέλω» και τις ανάγκες τους πάνω από τις δικές μας. Αυτή η  συμπεριφορά δεν είναι υγιής. Είναι σημαντικό να σεβόμαστε τους άλλους,  αλλά δεν θα εκπληρώσουμε ποτέ τους στόχους και τα όνειρά μας, αν δεν  μάθουμε να τους αποδίδουμε τον σεβασμό που αξίζουν. Η παθητική  συμπεριφορά είναι αναποτελεσματική, διότι απαιτεί πολλές «θυσίες» από  μέρους μας, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε να συγκρουστούμε εσωτερικά  είτε με τον εαυτό μας είτε με αυτούς που προσπαθούμε να ευχαριστήσουμε.  Κανένα από αυτά τα αποτελέσματα δεν είναι επιθυμητό, καθώς μπορεί να  υγεία και τις σχέσεις μας.

Ιωάννα Μητροπούλου

https://www.iatronet.gr/ygeia/psyxiki-ygeia/article/2709/diekdikitiki-symperifora.html

Διεκδικητικότητα,μια ουσιώδης επικοινωνιακή δεξιότητα.

 

Η «διεκδικητικότητα» είναι μια θεμελιώδης επικοινωνιακή δεξιότητα που συνίσταται στο να μπορούμε να εκφράζουμε αποτελεσματικά τα «θέλω» και τις, «ανάγκες μας» στους άλλους, επιδεικνύοντας ταυτόχρονα σεβασμό στα δικαιώματα και «τα πιστεύω» των άλλων. Τρεις είναι οι βασικοί τύποι  επικοινωνίας:    ο  διεκδικητικός, ο παθητικός, και ο επιθετικός.     Η παθητικότητα αποδυναμώνει τόσο την ικανότητά μας να ακουστούμε , όσο και να γίνει σεβαστό αυτό που λέμε. Η επιθετικότητα πάλι δείχνει έναν  τρόπο διεκδίκησης του αποτελέσματος, που δεν στηρίζεται στον αμοιβαίο  σεβασμό. Μόνο η διεκδικητικότητα   εξασφαλίζει τις βάσεις για σωστή επικοινωνία, τοποθετώντας τις δύο πλευρές στο ίδιο επίπεδο. Είναι επίσης και ο  πιο «υγιής» τρόπος επικοινωνίας σε σύγκριση με τους άλλους δύο. Ο  διεκδικητικός τρόπος επικοινωνίας είναι σημαντικός, γιατί βελτιώνει την   ποιότητα των σχέσεων.

·         Οι υγιείς σχέσεις βασίζονται στην επικοινωνία που χαρακτηρίζεται από  αμοιβαίο σεβασμό παρά τις πιθανές διαφωνίες. Οι σχέσεις αυτές είναι  σημαντικές για την ευημερία μας.

·         Δημιουργεί τη βάση για ένα κλίμα συμφιλίωσης και μας επιτρέπει να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας χωρίς να καταπατάμε τα  δικαιώματα των άλλων.

·         Προωθεί την αλληλοκατανόηση και δεν αφήνει χώρο για παρερμηνείες,  καθώς επικοινωνούμε τις προθέσεις μας πιο ξεκάθαρα. 

Η διεκδικητικότητα  βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση αφενός με την επίγνωση   των ορίων και των δικαιωμάτων μας , ώστε να μην επιτρέπουμε την  καταπάτησή τους από τρίτους , αφετέρου με την αυτοεκτίμηση, την αίσθηση   της αξίας που έχουμε για τον εαυτό μας. Αν σεβόμαστε, αποδεχόμαστε τον  εαυτό μας και νιώθουμε ότι αξίζει, θεωρούμε ότι οι ανάγκες , οι επιθυμίες και οι  απόψεις μας είναι εξίσου σημαντικές με των άλλων και έχουμε το ηθικό σθένος   να τις υπερασπιστούμε. Επίσης, δεν υπολογίζουμε περισσότερο τη γνώμη των   για τον εαυτό μας, ώστε να φοβόμαστε την απόρριψή τους.

Παρακάτω αναφέρουμε μερικούς τρόπους που θα βοηθήσουν να γίνουμε πιο διεκδικητικοί:

·         Χρησιμοποιούμε δηλώσεις με το «εγώ», που επιτρέπουν να καταλάβουν  οι άλλοι τι σκεφτόμαστε ή πώς νιώθουμε , χωρίς να ακουγόμαστε  επικριτικοί . Διατυπώνουμε τα αιτήματά μας απλά και συγκεκριμένα.

·         Εξασκούμαστε στο να λέμε «όχι» ευθέως, χωρίς να διστάζουμε και, αν η  εξήγηση είναι απαραίτητη, ας είναι σύντομη.

·         Προβάρουμε αυτά που θέλουμε να πούμε είτε φωναχτά είτε γράφοντάς   τα ή σε παιχνίδι ρόλων με κάποιον φίλο ή συνάδελφο και ζητάμε σαφή  ανατροφοδότηση.

·         Κρατάμε τα συναισθήματά μας υπό έλεγχο: αν ξεχειλίζουμε από οργή, ματαίωση ή θέλουμε να κλάψουμε ,είναι φυσιολογικό, αλλά δεν βοηθά   στη διεκδίκηση. Κάνουμε μια παύση, παίρνουμε αργές αναπνοές και  επιστρέφουμε μιλώντας σε τόνο σταθερό και κατηγορηματικό.

·         Χρησιμοποιούμε τις φράσεις «νιώθω», «σκέφτομαι», «νομίζω», όποτε  είναι απαραίτητο.

·         Ας είμαστε φιλικοί, ας χαμογελάμε σε ανθρώπους που θέλουμε να  γνωρίσουμε καλύτερα.

·         Ας   εξασκηθούμε αρχικά σε μικρές διεκδικήσεις, ώστε στη συνέχεια να   προετοιμάσουμε τον εαυτό μας για μεγαλύτερες.

              Ας έχουμε υπόψη ότι το να μάθουμε να είμαστε διεκδικητικοί, θέλει χρόνο και εξάσκηση. Εάν έχουμε περάσει χρόνια «χωρίς φωνή», η διεκδικητικότητα δεν  θα έρθει απευθείας. Σκοπός είναι η αμοιβαία ικανοποίηση. Κι όχι να βγούμε από  πάνω ή να κατατροπώσουμε τον άλλον. Εστιάζουμε στο πρόβλημα όχι στο  άτομο. Εκφράζουμε τις επιθυμίες μας με άνεση, αυθορμητισμό, παρά σε   ουδέτερο ύφος. Ζητάμε διευκρινίσεις για κάτι που δεν κατανοούμε. Αντί να  αποχωρήσουμε μπερδεμένοι, ζητάμε να μας επαναλάβουν τις οδηγίες. 

  Έχουμε το βασικό δικαίωμα να διορθώσουμε προβληματικές καταστάσεις. Και η διεκδικητική προσέγγιση είναι αυτή που έχει τη δύναμη να επηρεάσει και να   αλλάξει τη συμπεριφορά των άλλων. Να διευκολύνει την κατανόηση των  αναγκών μας και να μας οδηγήσει σε μια πιο ειλικρινή σχέση με τον εαυτό μας.

 

 

Ιωάννα Μητροπούλου, εκπαιδευτικός(ελεύθερη διασκευή από το διαδίκτυο)

 

Τα φετινά Χριστούγεννα: Γιορτή, πρόκληση ή μήπως και τα δύο;

 

Τα φετινά Χριστούγεννα:  Γιορτή, πρόκληση ή μήπως και τα δύο;

          Τα Χριστούγεννα αποτελούν παραδοσιακά μια γιορτή σημείο αναφοράς μέσα στο χρόνο, που σηματοδοτούν -ούτως ή άλλως- πολλά και διαφορετικά πράγματα (πχ ένα ισχυρό θρησκευτικό μήνυμα, διακοπές, χαρά, αγάπη, δώρα, στολίδια, γλυκά αλλά και μοναξιά, μελαγχολία κλπ).

     Συνήθως όμως, και ανάμεσα σε όλα τα άλλα, αποτελούν και μια αφορμή ώστε να συναντηθούμε και να έρθουμε κοντά με τους οικείους μας. Οικογενειακά τραπέζια δίνουν και παίρνουν, βόλτες με φίλους, επιστροφή στο χωριό, συναντήσεις με κόσμο που έχουμε καιρό να δούμε, όλα αυτά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της νοηματοδότησης των Χριστουγέννων.

    Φέτος βιώνουμε τα Χριστούγεννα με τον πιο παράδοξο τρόπο. Υπάρχουν δυσκολίες καθώς οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας  είναι αρκετοί,  αφού οι εορταστικές συναντήσεις μοιάζουν με όνειρο, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι περιορίζεται η επαφή με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Λόγω των   συνθηκών, πρέπει να κρατάμε αποστάσεις.  

     Η αγάπη και το νοιάξιμο για τους  δικούς μας ανθρώπους  σε κάθε άλλη περίσταση θα σήμαινε αγκαλιές και εγγύτητα. Σήμερα, η αγάπη και το νοιάξιμο για τους οικείους σημαίνει απόσταση. Κι αυτή είναι μια αντίφαση που δύσκολα τη διαχειρίζεται κανείς.   Και μάλιστα, είναι μια αντίφαση που μας ταλαιπωρεί σχεδόν ένα χρόνο τώρα.  Αυτή η  κατάσταση είναι λογικό σε πολλούς από εμάς να φέρει μια κακή ψυχική αναστάτωση μιας και  βιώνουμε μια τέτοια πρωτόγνωρη εμπειρία. Μπορούμε να παρατηρήσουμε, όχι  μόνο  σε εμάς αλλά και στους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας, άγχος, φόβο, θυμό, ανησυχία,  θλίψη, μοναξιά, αβεβαιότητα.

     Προφανώς, πρέπει να είμαστε ανοιχτοί και να δεχόμαστε αυτό που αισθανόμαστε, με άλλα λόγια να είμαστε "ενήμεροι" για ότι συμβαίνει μέσα μας και να μην προσπαθούμε να το αγνοούμε. Η επικέντρωση μόνο στα θετικά συναισθήματα, η ατέρμονη προσπάθεια να πειστούμε και να πείσουμε ότι ακόμα και στα δύσκολα εμείς αισθανόμαστε πάντα καλά μπορεί να αποβεί πιο τοξική από το να αποδεχτούμε και να μοιραστούμε ενδεχομένως ένα αρνητικό συναίσθημα.

      Ας δώσουμε χώρο σε αυτά τα συναισθήματα να έρθουν στην επιφάνεια και καλό είναι να μη τα φοβόμαστε, αφού ούτως ή άλλως κι αυτά δικά μας είναι. Το καλύτερο είναι να αποδεχτούμε την κατάσταση ακόμα και αν αυτό χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.

      Τα φετινά Χριστούγεννα είναι διαφορετικά αλλά κανένας δεν μπορεί να μας στερήσει τη μαγεία που κρύβουν  και τα συναισθήματα που μας δημιουργούνται. Να  δούμε την  θετική πλευρά της κατάστασης. Μπορούμε να αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για όλα αυτά που έχουμε και έτσι μπορούμε να νιώσουμε ότι τα καταφέραμε!

     Ας στολίσουμε όλοι μαζί στην οικογένεια το γιορτινό τραπέζι, να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά μας ένα χειροποίητο δώρο από υλικά που έχουμε σπίτι, στους αγαπημένους μας  φίλους, παππούδες – γιαγιάδες, ξαδέλφια, θείους, τονίζοντάς τους  την συναισθηματική  αξία του δώρου και μαθαίνοντάς τους να εκφράζουν τα συναισθήματά τους σε ανθρώπους που αγαπούν. 

Να παίξουμε, να διαβάσουμε, να περπατήσουμε, να δούμε ταινίες, να χορέψουμε, να παρακολουθήσουμε μια θεατρική παράσταση μέσα από το διαδίκτυο και να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, να εκφράσουμε  τα συναισθήματά μας. Ας  έχουμε μια τηλεφωνική επικοινωνία ή μια συνομιλία μέσω βίντεο. Να κάνουμε όνειρα μαζί, να σχεδιάσουμε το καλοκαιρινό μας ταξίδι, να βάλουμε καινούριους στόχους. Μη ξεχνάμε επίσης, ότι η αλληλεγγύη  και η προσφορά μπορεί να είναι ανακούφιση και ανατροφοδότηση.

Ας βρεθούμε ουσιαστικά με τα μέλη της οικογένειάς μας και ας περάσουμε ποιοτικό και ουσιαστικό χρόνο μαζί τους.

Η  ανάγκη να μοιραστούμε τα συναισθήματα να είναι η κινητήριος δύναμη και η σύνδεσή μας με τους αγαπημένους μας τα φετινά Χριστούγεννα.

Ο καινούριος χρόνος να φέρει στη ζωή μας ελπίδα, νέες προσδοκίες και να αφήσει στο παρελθόν τις άσχημες στιγμές και πίκρες. Να βλέπουμε μπροστά και να χαμογελάμε….. Η   ζωή είναι τόσο ωραία!!!!

 

 Βασιλική Τσόλκα

 Συντονίστρια της ομάδας  ΔΙΕΞΟΔΟΣ

Καλή χρονιά φίλοι μας !!!

 Καλή χρονιά φίλοι μας !!!

Σας ευχόμαστε να έχετε υγεία και να εκπληρωθούν όλες οι επιθυμίες και οι στόχοι σας!

................................................................................

Ο μικρός Νικόλας και η οικογένεια του που είναι φίλοι της ομάδας μας θέλουν να μοιραστούν μαζί σας το δικό τους μήνυμα: Αγάπη και αλληλεγγύη!

Να βοηθάμε όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους ξένους!

Πόσο σημαντικό μήνυμα είναι αυτό Νικόλα μας! Σε ευχαριστούμε για τον τρόπο που σκέφτεσαι και είμαστε χαρούμενοι που σε γνωρίσαμε!

Σε περιμένουμε και στο επόμενο εργαστήρι της ομάδας μας όπως και όλα τα παιδιά!

................................................................................

Αγαπητοί φίλοι,

Ως γονείς οφείλουμε να περνάμε δημιουργικό και ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας √ Οφείλουμε να είμαστε οι φάροι που θα τα καθοδηγούν με το παράδειγμα μας και θα τα οδηγούν με ασφάλεια στο λιμάνι όταν νιώσουν την ανάγκη να επιστρέψουν ✓

Οφείλουμε να τα γεμίζουμε με συναισθήματα και να είμαστε πάντα η φλόγα που θα ζεσταίνει την καρδιά τους ✓

Οφείλουμε να τα γεμίζουμε με αναμνήσεις γιατί ό,τι λάβουμε στην παιδική ηλικία αυτό θα δώσουμε ως ενήλικες ✓

Οφείλουμε να τα αγαπάμε και η αγάπη μας να μην έχει όρια, γιατί κανείς δεν έπαθε κάτι κακό από την πολλή αγάπη ✓

Οφείλουμε να τους θέτουμε όρια καθημερινά, διότι τα όρια αποδεικνύουν την αγάπη μας και τα κάνουν να νιώθουν ασφάλεια<✓

Οφείλουμε πολλά ως γονείς απέναντι στα παιδιά μας και θα μπορούσαμε να γεμίσουμε ολόκληρες σελίδες....

Είμαστε σίγουροι ότι οι περισσότεροι γνωρίζετε τα παραπάνω και ίσως πολλά περισσότερα από εμάς!

Η δική μας ευχή στους γονείς ιδιαιτέρως για το νέο έτος είναι :

Να συνεχίσετε να αντιμετωπίζετε το γονεϊκό σας ρόλο με υπευθυνότητα και αγάπη ....

Διότι αυτό είναι ΠΡΟΛΗΨΗ!!!!

Παιδί και συναισθήματα

   Η «Διέξοδος» μέσα από την διαδικτυακή εθελοντική της δράση για την πρόληψη των εξαρτήσεων και την προαγωγή της ψυχοκοινωνικής υγείας του ατόμου, εστιάζει σε εκπαιδευτικά εργαστήρια προς γονείς και παιδιά , παρέχοντας έναν ασφαλή χώρο  για την  ανίχνευση και την έκφραση των συναισθημάτων αμφοτέρωθεν.

    Η αλήθεια είναι ότι, όπως και κάθε άλλη δεξιότητα ζωτικής σημασίας για την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, έτσι και το να μάθει το παιδί να αναγνωρίζει και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του χρειάζεται ενίσχυση και ενθάρρυνση.

    Γιατί, όμως, το να διδαχθεί ένα παιδί τα συναισθήματά του είναι τόσο σημαντικό ?

·         Το να θεωρήσουμε ότι τα συναισθήματα είναι φυσιολογική αντίδραση του εαυτού μας  μειώνει το άγχος.

     Τα έντονα συναισθήματα είναι ένα καθολικό φαινόμενο της ανθρώπινης εμπειρίας, ωστόσο για ένα μικρό παιδί μπορεί να είναι τρομακτικά και πνιγηρά, οπότε επιτρέποντας στο παιδί να τα εκφράσει και επιβεβαιώνοντάς τα , το βοηθάμε  να τα αποδεχθεί με υγιή τρόπο. Όταν  δεν αντιμάχεται τα συναισθήματά του,  εξαλείφεται το υπερβολικό άγχος και στρες που νιώθει.

·         Η αναγνώριση των συναισθημάτων  προάγει τη συναισθηματική νοημοσύνη.

    Πολλοί γονείς περιμένουμε  από το παιδί μας να μπορεί αυτόματα να εκφραστεί για τα συναισθήματά του, παραβλέποντας  ότι το πρώτο βήμα είναι να γίνουν ικανά να τα αναγνωρίζουν. Επομένως, όταν εξοικειώνουμε  το παιδί μας με ένα ευρύ λεξιλόγιο της συναισθηματικής γλώσσας, το βοηθάμε να μπορεί να  εντοπίζει  ποιο συναίσθημα βιώνει και , ως γνωστόν, η επαφή με τα συναισθήματά μας είναι ο  θεμέλιος λίθος της συναισθηματικής νοημοσύνης.

·         Μαθαίνοντας να ανακουφίζονται από πιεστικά συναισθήματα αποφεύγουν να εκδηλώνουν  μη αποδεκτές συμπεριφορές.

    Άπαξ και το παιδί αναπτύξει τη δεξιότητα να αναγνωρίζει τα συναισθήματά του, αρχίζει να αποκτά την αυτεπίγνωση για το πώς  να τα κατευνάζει και να ηρεμεί από αυτά. Αυτή είναι μια διαδικασία δοκιμής και λάθους, κατά τη διάρκεια της οποίας  μπορούμε  να συμπαρασταθούμε  στο παιδί μας να μάθει να παρατηρεί και να αναγνωρίζει τι φαίνεται να μειώνει το φυσιολογικό του στρες.

·         Ξεπερνώντας τα πνιγηρά  συναισθήματα απελευθερώνονται για να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.

    Αν ένα παιδί συνηθίσει να καταπιέζει τα συναισθήματά του, δεν θα μπορεί να πραγματώσει  την ολοκλήρωση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων του. Τα ανεπεξέργαστα συναισθήματα παραμένουν στο υποσυνείδητο όπου και υπονομεύουν το εσωτερικό δυναμικό και την πνευματική ενέργεια που το παιδί μας χρειάζεται για να λειτουργήσει στις απαιτήσεις της καθημερινότητας. Επίσης, ο εγκέφαλος του παιδιού σε οξεία συναισθηματική κατάσταση , πλημμυρίζει από στρεσογόνες ορμόνες που παρεμποδίζουν τη μάθηση.

·         Η επιτυχημένη επεξεργασία των συναισθημάτων είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της καλής ψυχικής υγείας.

     Εάν η αυτοέκφραση γίνει  τρόπος ζωής , έχουμε λιγότερες πιθανότητες να εμπλακούμε σε μοτίβα αρνητικής διαχείρισης των συναισθημάτων , τα οποία σταδιακά οδηγούν σε άγχος, κατάθλιψη και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας.

·         Η ψυχική υγεία είναι σημαντικός παράγοντας για την υγεία του οργανισμού.

    Όπως συμβαίνει και με τους ενήλικες δεν είναι ασυνήθιστο τα ανεπεξέργαστα συναισθήματα σε ένα παιδί να εκδηλώνονται  με σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι, έλκη ή υψηλή αρτηριακή πίεση. Βοηθώντας , επομένως, το παιδί μας να μάθει να αναγνωρίζει  και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, του εξασφαλίζουμε  όχι μόνο μακροπρόθεσμη ψυχική, αλλά και σωματική υγεία-το καλύτερο δώρο που μπορούμε να του προσφέρουμε.

Πηγή: https://nurtureandthriveblog.com/8-vital-reasons-teach-child-emotions/

Τη μετάφραση του άρθρου πραγματοποίησε, η εθελόντρια  Ιωάννα Μητροπούλου, φιλόλογος καθηγήτρια του 1^ου ΕΠΑΛ  Αιγίου.

 

Ομιλία & συζήτηση με θέμα το διαδίκτυο από το Κέντρο Πρόληψης Αχαΐας σε συνεργασία με τη ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α

 

Ν.Ε.Ο Πατρών –Αθηνών 35, Τ.Κ 26 442, Πάτρα, τηλ/fax: 261022694 e-mail: kpachaia@pat.forthnet.gr, http://www.kpachaia.gr       Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Αχαΐας

Πάτρα, 11/12/2020

 

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Ομιλία & συζήτηση με θέμα το διαδίκτυο από το Κέντρο Πρόληψης Αχαΐας σε συνεργασία με τη ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α»

Το Κέντρο Πρόληψης Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Αχαΐας «Καλλίπολις» συνεχίζοντας την έμπρακτη υποστήριξη της εξαιρετικής πρωτοβουλίας που έχει αναλάβει από την περασμένη άνοιξη η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Αιγιαλείας με τη δημιουργία της διαδικτυακής πλατφόρμας τηλε-εκπαίδευσης #Εκπαιδευόμαστε_Σπίτι, έχει προγραμματίσει την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020 στις 19:00 ομιλία & συζήτηση με θέμα: «Το διαδίκτυο στη ζωή μας» από την Θωμαΐς Σταύρου, Κοινωνική Λειτουργό του Κέντρου Πρόληψης.

Το διαδίκτυο είναι πλέον στο επίκεντρο της καθημερινής μας ζωής καλύπτοντας βασικές μας ανάγκες όπως εκπαίδευση, διασκέδαση, εργασία, επικοινωνία. Παράλληλα όμως το διαδίκτυο είναι στις μέρες μας ένα πεδίο έντονων διαφωνιών και συγκρούσεων ανάμεσα σε γονείς και παιδιά. Στην ομιλία αλλά και τη συζήτηση που θα ακολουθήσει θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε ερωτήματα όπως:

}  Ποιοι είναι οι πιο συχνοί κίνδυνοι για τα παιδιά στο διαδίκτυο και πως μπορούμε να τα προστατέψουμε;

}  Ποια στάση να κρατήσουμε ως γονείς σχετικά με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

}  Πότε μιλάμε για «εξάρτηση» και πως μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση της;

 

Μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά την ομιλία από τη σελίδα του Κέντρου Πρόληψης ή της ΔΗΚΕΠΑ στους ακόλουθους συνδέσμους: https://www.facebook.com/kpachaiaskallipolis https://www.facebook.com/DimotikiKoinofelisEpixeirisiAigialeias

Επίσης μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία μέσα από την πλατφόρμα της ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α. μπαίνοντας στον ακόλουθο σύνδεσμο:
https://webinars.intermediakt.org/b/ctp-r3c-wge

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα προγράμματα και τις δράσεις του Κέντρου Πρόληψης Αχαΐας μπορείτε να επισκέπτεστε την ιστοσελίδα https://kpachaia.gr ή να επικοινωνείτε με τα τηλέφωνα 2610 226948 & 2610 623290 καθημερινά 8:00-15:00.

                                     
 

                                   Σε συνεργασία με τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών, ΟΚΑΝΑ        

Χριστουγεννιάτικο Εργαστήρι για όλη την οικογένεια!!!!!

                                                                                                                                                                                                              

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η εθελοντική ομάδα πρόληψης «ΔΙΕΞΟΔΟΣ» Αιγίου του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε Αχαΐας σε συνεργασία με τη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Αιγιαλείας σας προσκαλεί σε ένα εργαστήρι για όλη την οικογένεια, με θέμα «Διαφορετικά…. αλλά αγαπημένα Χριστούγεννα». Στόχος του εργαστηρίου είναι να δημιουργήσουμε όλοι μαζί μία διαφορετική και όμορφη ανάμνηση για εμάς και τα παιδιά μας.

Το εργαστήρι θα υλοποιηθεί την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020 και ώρες 18:00 – 20:00  μέσω της πλατφόρμας τηλε-εκπαίδευσης της ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α. #Εκπαιδευόμαστε _Σπίτι.

Η δράση αφορά οικογένειες με παιδιά που φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να δηλώσουν τη συμμετοχή τους στο τηλέφωνο της ΔΙΕΞΟΔΟΥ 2691026150 από τη Δευτέρα 14/12 έως και την Τετάρτη 16/12 και ώρες 11:00π.μ. – 13:00μ.μ.  και στην ηλεκτρονική διεύθυνση της ομάδας diexodosaigiou@yahoo.com.

Καθώς ο αριθμός των θέσεων είναι περιορισμένος,  θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Μετά τη δήλωση συμμετοχής οι υπεύθυνοι του εργαστηρίου θα επικοινωνήσουν με τους ενδιαφερόμενους για οδηγίες που αφορούν τον τρόπο σύνδεσης και συμμετοχής στο εργαστήριο.

Σας περιμένουμε!

                                                                                                                     Τα μέλη της

Εθελοντικής Ομάδας Αιγίου

                                                                                                                     «ΔΙΕΞΟΔΟΣ»

 

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ

 

                            

                       ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ

                            

 

             Το ποιοι θέλουμε να είμαστε και να γίνουμε ,το πώς θέλουμε να ζήσουμε, το μαθησιακό μας ταξίδι και η αυτοπραγμάτωση μας ως άνθρωποι αποτελούν ουσιαστικά προσωπική μας υπόθεση και ευθύνη. Ασφαλώς η ζωή είναι ένα σύνολο από βιωμένες εμπειρίες και μια συνεχής αλληλεπίδραση με τους άλλους και με το περιβάλλον μας. Πέραν αυτού είναι θεμελιώδεις και αναγκαίες οι γνωστικές και νοητικές διεργασίες ,ο αυτοστοχασμός, η ενδοσκόπηση ,ο συλλογισμός ,η παρατήρηση του εαυτού μας το άκουσμα της εσωτερικής μας φωνής, των συγκινήσεων, των συναισθημάτων και των επιθυμιών μας.

            Αλλά και η αυτοαξιολόγησή μας, το κοίταγμα στον καθρέφτη, ο διάλογος με τον εαυτό μας για όλα τα σοβαρά ζητήματα που μας απασχολούν ,η πνευματική αναζήτηση ,η έμπνευση, η ενόραση ,η δημιουργική σκέψη, η ψυχική ανανέωση, η αφύπνιση, ο αυτοέλεγχος και η αυτορρύθμιση των σκέψεων ,των επιθυμιών, των παρορμήσεων, των συγκινήσεων και των συναισθημάτων μας.

          Όλα αυτά μπορούμε να κάνουμε να συμβαίνουν ακόμη και με την παρουσία άλλων και διαμέσου της αλληλεπίδρασης μαζί τους. Έχει τεκμηριωθεί  όμως με έρευνες  ότι οι γνωστικές ή διανοητικές διεργασίες γίνονται πιο αποτελεσματικά σε κατάσταση θετικής μοναξιάς ή μοναχικότητας. Στη ποίηση, στη μουσική και στη λογοτεχνία έχουμε αμέτρητες αναφορές στις δύο διαστάσεις της μοναξιάς.

Σε αντίθεση με την αρνητική μοναξιά ,την ψυχολογική δηλαδή κατάσταση που το άτομο αισθάνεται στενοχώρια ,δυσαρέσκεια, αυτολύπηση και θλίψη λόγω της έλλειψης κοινωνικών σχέσεων ή συντροφιάς ενός αισθήματος απόρριψης, μη κατανόησης ή αποξένωσης ακόμα και όταν υπάρχει φυσική παρουσία στο χώρο,

 η θετική μοναξιά είναι μια αυτόβουλη ψυχολογική κατάσταση κατά την οποία αποτραβιόμαστε, αποστασιοποιούμαστε και απελευθερωνόμαστε από την καθημερινότητα, από τις προσδοκίες, τις επιρροές, τις πιέσεις και τους περιορισμούς των άλλων και του κοινωνικού περιβάλλοντος μας ,ούτως ώστε να βρεθούμε σε μια ευχάριστη και γοητευτική κατάσταση άνεσης, γαλήνης, ψυχικής ηρεμίας και ειρήνης, ασφάλειας και ελευθερίας που μας βοηθάει να σκεφτούμε και να στοχαστούμε καλύτερα να ανακαλύψουμε να κατανοήσουμε και να καλλιεργήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο ή να ασχοληθούμε με νοητικές ή και άλλες δραστηριότητες που επιθυμούμε χωρίς τους περιορισμούς που μας επιβάλλει η παρουσία των άλλων και οι καθημερινές μας ενασχολήσεις.

 Η μη παρουσία των άλλων συμβάλλει στη θετική μοναξιά ,αλλά δεν είναι και αναγκαία συνθήκη. 

             Σε κατάσταση θετικής μοναξιάς  μπορούμε πολύ πιο δημιουργικά να κάνουμε την ενδοσκόπησή μας, να έρθουμε σε επαφή με τα βαθιά μας συναισθήματα, τις αγωνίες, τις κρυφές επιθυμίες ,τα θέλω, να επιβεβαιώσουμε την ταυτότητά μας, να ξεκαθαρίσουμε τις  αξίες ,το σκοπό και το νόημα της ζωής μας, να επιλύσουμε τις εσωτερικές μας συγκρούσεις, να συγχρονίσουμε το ΄΄ βηματισμό μας ΄΄, δηλαδή τις πράξεις μας με το νου και την καρδιά μας. Μας προσφέρει την κατάλληλη ψυχολογία για να σκεφτούμε ανεπηρέαστοι τα όνειρά μας, τους στόχους μας ,να φτιάξουμε την εικόνα όσων θέλουμε να πετύχουμε. Η θετική μοναξιά συμβάλλει και στη μάθηση και την προσωπική ανάπτυξη, αφού μας διευκολύνει να φέρουμε στο μυαλό μας εμπειρίες, λάθη ,επιτυχίες ή αποτυχίες ,να αντλήσουμε διδάγματα ,να αναθεωρήσουμε τρόπους, σκέψεις και συμπεριφορές και να εντοπίσουμε τρόπους προσωπικής ανάπτυξης και βελτίωσης.

 

 

             Δεν είναι τυχαίο ότι η σύλληψη των πιο καινοτόμων και πρωτότυπων ιδεών στις τέχνες και στις επιστήμες έχει ξεκινήσει από ανθρώπους που συνήθιζαν να σκέφτονται και να αναζητούν  κατάσταση μοναξιάς. Τότε συγκεντρώνεται η σκέψη μας για να αξιολογήσει πιο αντικειμενικά τις πληροφορίες, τα γεγονότα, τα προβλήματα και τα διλλήματα, να εντοπίσει τα αίτια και να αναπτύξει εναλλακτικές λύσεις, για να  αξιολογηθούν και να επιλέγουμε την καλύτερη με σύνεση και φρόνηση.

             Είναι το δικό μας λιμάνι για να ξαναγεμίσουμε τις ψυχικές μας μπαταρίες.

Εμείς την επιλέγουμε επιζητώντας τα οφέλη που μας  προσφέρει και εμείς επιλέγουμε επίσης  το που, στο σπίτι, στην παραλία ,στο δάσος, στο βουνό  κ.α. ,τη  συχνότητα και το χρόνο, καθώς και τον τρόπο -τις ενασχολήσεις- πχ διάβασμα, πεζοπορία, μουσική, γυμναστική, κηπουρική  ή οτιδήποτε μας προσφέρει ελευθερία, σιγουριά, ψυχική και πνευματική ηρεμία, γαλήνη και άνεση, ώστε να σκεφτούμε, να εμπνευστούμε και να συζητήσουμε με τον εαυτό μας. 

 

 

Το πρώτο διαδικτυακό εργαστήρι της ομάδας!

 

Μόλις ολοκληρώθηκε το πρώτο διαδικτυακό εργαστήρι της ομάδας μας για τη φετινή χρονιά!

 

Τα παιδιά γνωρίστηκαν μεταξύ τους, ανακάλυψαν τα συναισθήματα που τους προκαλούν κάποιοι  πίνακες ζωγραφικής, δημιούργησαν τη δική τους παλέτα συναισθημάτων με τη βοήθεια ενός παραμυθιού και της ηρωίδας του της Συναισθηματικουλας και μέσα από τις ζωγραφιές τους ,  χρησιμοποιώντας την παλέτα των συναισθημάτων τους , μας είπαν πως νιώθουν αυτή την περίοδο ή αυτή τη στιγμή!

Ευχαριστούμε τους μικρούς μας φίλους για τη συμμετοχή τους και σας περιμένουμε στην επόμενη διαδικτυακή συνάντηση!!!!!

Ευχαριστούμε τη ΔΗΚΕΠΑ για τη στήριξη και τον κ.Θοδωρή Πανουτσόπουλο για τη συνεργασία!

 

Ο κανόνας για εμάς είναι ότι στη ζωή θα πρέπει να είμαστε ευέλικτοι και να αντιμετωπίζουμε τα πάντα με θετικό πρόσημο.

Την περασμένη Άνοιξη όπως όλοι μας σοκαρισθήκαμε, αλλά δεν εγκαταλείψαμε....Για φέτος ήμασταν προετοιμασμένοι διότι των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν! Εξάλλου το είχαμε αποφασίσει ότι η ομάδα θα συνεχίσει τις συναντήσεις και το έργο της είτε δια ζώσης είτε εξ αποστάσεως!

Και φυσικά τα καταφέραμε!!!!

Μπορεί στην  πρώτη  διαδικτυακή συνάντηση της ομάδας να μην κατάφεραν να συνδεθούν όλα τα μέλη , αλλά είμαστε αισιόδοξοι ότι στην επόμενη θα είμαστε όλοι μαζί. Ακόμη κι αυτή η δυσκολία όμως ξεπεράστηκε...τα τηλέφωνα και τα μηνύματα στο messenger πήραν φωτιά και την Κυριακή θα υλοποιήσουμε το πρώτο διαδικτυακό μας εργαστήρι για παιδιά!!!Είμαστε πολύ χαρούμενοι που τα καταφέραμε και που ανταποκριθήκατε κι εσείς στο διαδικτυακό μας κάλεσμα.

Σας ευχαριστούμε για τη στήριξη σας διότι όπως γνωρίζουμε το ταξίδι της πρόληψης δεν είναι έργο μόνο των ειδικών αλλά υπόθεση όλων μας!!!!!! <3 

Προσκαλούμε τους μικρούς μας φίλους σε διαδικτυακό εργαστήρι για να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα μας αλλά και να τα εκφράζουμε!!!!!

 

Το να αναγνωρίζεις και να εκφράζεις τα συναισθήματα σου είναι σημαντικό!

Το να αναγνωρίζεις και να εκφράζεις τα συναισθήματα σου εν καιρώ πανδημίας δεν είναι μόνο σημαντικό, αλλά κι απαραίτητο!!!!

Προσκαλούμε τους μικρούς μας φίλους σε διαδικτυακό εργαστήρι για να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα μας αλλά και να τα εκφράζουμε!!!!!

Η δράση αφορά παιδιά Ε'  και Στ' Δημοτικού σχολείου. Δηλώσεις συμμετοχής από τη Δευτέρα 23/11 έως και την  Τετάρτη 25/11 και ώρες 10-12 το πρωί στο τηλέφωνο της ΔΙΕΞΌΔΟΥ 2691026150.

Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 29/11/2020 και ώρες 18:00 - 19:30 σε συνεργασία με την ΔΗΚΕΠΑ μέσω της διαδικτυακής της πλατφόρμας !!!!!

Λίγες θέσεις έμειναν ακόμη!!!!

Δηλώστε συμμετοχή για το ΔΩΡΕΑΝ διαδικτυακό εργαστήρι της ομάδας μας!!!!

Δικαίωμα δήλωσης συμμετοχής και παρακολούθησης των δράσεων της ομάδας μας έχουν όλοι όσοι το επιθυμούν ακόμη κι αν δεν κατοικούν στην περιοχή της Αιγιάλειας!