Αυτοεκτίμηση είναι η πίστη που έχουμε στον εαυτό μας , δηλαδή στο κατά πόσο ένας άνθρωπος πιστεύει ότι διαθέτει τις αρετές για να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που έχει. Σαν τέτοιες αρετές αναφέρουμε την εργατικότητα, το θάρρος, την επιμονή, τη δύναμη της θέλησης, τη συνέπεια, την ευσυνειδησία, τη καλοσύνη. Δεν λέει απολύτως τίποτα για την αξία ενός ανθρώπου αν γεννήθηκε άσχημος ή λίγο ελκυστικός ή χωρίς κανένα ιδιαίτερο ταλέντο κ.λπ.. Λέει όμως τα πάντα για την αξία του το κατά πόσον προσπαθεί να αξιοποιεί τις όποιες δυνατότητες του έδωσε η φύση, ο Θεός, η τύχη, το περιβάλλον όπου μεγάλωσε, η μοίρα, η ζωή.
Τα παιδιά δεν έρχονται στον κόσμο με έτοιμη προσωπικότητα, είμαστε το παράδειγμα και εμάς θα επιλέξουν να μιμηθούν. Έτσι, καθημερινά συμβουλεύουμε τα παιδιά μας, θέλοντας να τους δείξουμε το σωστό, το τέλειο, το «πρέπει», χωρίς να σκεφτούμε αν εμείς είμαστε ακριβώς αυτό που ζητάμε από τα παιδιά μας να γίνουν. Είμαστε πράγματι το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά μας; Ας αρχίσουμε να τα παρατηρούμε καλύτερα, να χαμηλώσουμε το ύψος μας, να ανοίξουμε τα αυτιά μας, να γίνουμε μαζί τους μαθητές και όχι δάσκαλοι και, να τους δείξουμε πως να εδραιώσουν μέσα τους την αυτοεκτίμηση που χρειάζονται.
Ø Με αγάπη και άνευ όρων αποδοχή
Η αγάπη μας, που δεν αμφισβητείται, πρέπει να συνοδεύεται από αποδοχή, γι’ αυτό που είναι το παιδί μας, ανεξάρτητα από τις δυνατότητές του. Η επίπληξη ή η επίκριση σε προσωπικό επίπεδο το κάνει να νοιώθει ότι δεν έχει αξία, γι’ αυτό όταν χρειάζεται να γίνει κάποια παρατήρηση, δεν απευθυνόμαστε στο ίδιο το παιδί, «είσαι πολύ…», αλλά στην πράξη που έκανε «δεν είναι ωραίο αυτό, μπορεί κάποιος να πονέσει, σε παρακαλώ μην το κάνεις». Το ίδιο συμβαίνει και όταν θέλουμε να το επιβραβεύσουμε, κάνουμε θετικά σχόλια γι’ αυτό που έκανε και όχι για το ίδιο, «μπράβο, είναι πολύ ωραίο αυτό που έκανες ή που είπες», αλλιώς ο κίνδυνος της υπεροψίας ελλοχεύει.
Ø Με ασφάλεια και προστασία
Τα παιδιά θέλουν να εξερευνούν το περιβάλλον τους, να δοκιμάζουν καινούργια πράγματα, να κάνουν εμπειρία τις ικανότητές τους, τα ταλέντα τους, τις δυνατότητές τους. Η φροντίδα μας είναι να τα κάνουμε να νοιώθουν ασφάλεια και προστασία, σε κάθε τους νέο πέταγμα. Την βοήθειά μας και την στήριξή μας έχουν ανάγκη, όχι τον τιμωριτικό έλεγχό μας. Η προστασία μας πρέπει να είναι τέτοια ώστε να τα ενθαρρύνει να κάνουν αυτό που θέλουν, να τα κάνει να νοιώσουν ασφάλεια, να ζητούν βοήθεια όταν την χρειάζονται, να μην φοβηθούν την αποτυχία, το λάθος. Έτσι, τα μαθαίνουμε να ξαναπροσπαθούν, να επιμένουν και τελικά να βιώσουν την επιτυχία που θα ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του.
Ø
Με όρια και κανόνες
Όριο και κανόνας είναι κάτι που
αποφασίζεται να γίνεται, που το σέβονται όλοι και η επιτυχία του εξαρτάται από
την σταθερή επαναληψιμότητα. Γιατί όριο που τηρείται μόνο όταν μπορούμε, δεν
νοείται. Πριν αρχίσουμε, λοιπόν, να βάζουμε όρια στα παιδιά, ας εξετάσουμε τα
δικά μας όρια. Τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια για να αισθάνονται ασφαλή,
γι’ αυτό έχουμε μεγάλη ευθύνη απέναντί τους στο τι θα επιλέξουμε να οριοθετήσουμε.
Τα παιδιά μας έχουν ανάγκη να μας εμπιστεύονται, για να εμπιστευτούν και τον
εαυτό τους αργότερα. Για να χτίσουμε αυτή την εμπιστοσύνη χρειάζεται να
έχουμε συνέπεια λόγων και πράξεων, να είμαστε ειλικρινής με τα παιδιά, αλλά και
με τον εαυτό μας.
Ø
Με ενεργητική ακρόαση
Τα παιδιά μας έχουν ανάγκη την
απόλυτη προσοχή μας όταν προσπαθούν να μας πουν ή να μας ρωτήσουν κάτι. Έχουν
ανάγκη να δείξουμε σεβασμό στα συναισθήματά τους, στις απόψεις, στις πράξεις
τους, ακούγοντάς τα με πραγματικό ενδιαφέρον. Αν είμαστε συχνά απομονωμένοι, θα
θεωρήσει ότι δεν έχει νόημα να μας ρωτάει, αφού δεν του απαντάμε και αυτό θα το
βρούμε μπροστά μας.
Ø
Με μοναδικότητα
Μοναδικότητα είναι να βοηθήσουμε
το παιδί μας να ανακαλύψει τα ιδιαίτερα ταλέντα του, τις ικανότητές του, να τα προσδιορίσει
και να ενθαρρυνθεί να τα εξελίξει και να εκτιμήσει τον εαυτό του μέσα από αυτά.
Σαν γονείς βρισκόμαστε λίγο πιο
μπροστά, στην εμπειρία της ζωής. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά μας να παραμείνουν
ελεύθερα, να είναι ανοιχτά σε κάθε νέα εμπειρία. Ας τα αφήσουμε να αμφιβάλουν
για τα πάντα μέχρι να αποκτήσουν τη δική τους εμπειρία κι αυτά. Ας τους δώσουμε
κάθε ευκαιρία να γίνουν ευτυχισμένα, να ζήσουν!
Βασιλική Τσόλκα
Πηγές: www.psychologynow.gr ,
Psychagogein,gr,
www. citykihgsguide,com
ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ , 22 ΙΟΥΝΙΟΣ
2013 /
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου