Καλή Ανάσταση με υγεία!!!

 

 

* Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Αιγίου και η Ομάδα Πρόληψης «Διέξοδος» Αιγίου μαζί στην προσπάθεια ενδυνάμωσης και ενίσχυσης της ψυχικής υγείας των μαθητών.

** Η Εθελοντική Ομάδα Πρόληψης «ΔΙΕΞΟΔΟΣ» Αιγίου του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Αχαΐας «Καλλίπολις», υλοποίησε δύο δίωρα βιωματικά εργαστήρια στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Αιγίου με τα ακόλουθα θέματα: «Η συνεργασία και η επικοινωνία μέσα σε μία ομάδα» και «Αναγνωρίζω και Εκφράζω τα συναισθήματά μου- Διαχείριση θυμού» με τη συμμετοχή μαθητών Γ’ τάξης. Το περιεχόμενο των βιωματικών εργαστηρίων ήταν βασισμένο στο εγκεκριμένο από το Ι.Ε.Π εκπαιδευτικό υλικό «Εγώ κι Εσύ, Δυναμώνουμε μαζί!» του Κέντρου Πρόληψης Π.Ε Αχαΐας «Καλλίπολις».

*** Στόχοι των εργαστηρίων ήταν να εξασκηθούν τα παιδιά στη συνεργασία, να εντοπίσουν στοιχεία που δυσκολεύουν ή διευκολύνουν μια συνεργασία, να εντοπίσουν στοιχεία που δυσκολεύουν ή διευκολύνουν την επικοινωνία, να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, να εξοικειωθούν με την έκφρασή τους, να αντιλαμβάνονται πώς νιώθουν οι άλλοι και να γνωρίσουν τρόπους διαχείρισης του θυμού.

**** Σε συνέχεια της θετικής ανταπόκρισης των μαθητών η εν λόγω παρέμβαση θα πραγματοποιηθεί και στους μαθητές της Δ΄ τάξης του σχολείου σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό της τάξης.

***** Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τη Διευθύντρια του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αιγίου, και τους μαθητές και τη δασκάλα της Γ’ τάξης που συμμετείχαν σε αυτή τη δράση.

Βιωματικό εργαστήρι με τίτλο "Ο εαυτός μου και οι άλλοι"

 Την Κυριακή 27/3/2022 το πρόγραμμα ενίσχυσης κοινωνικών και προσωπικών δεξιοτήτων "Εγώ κι Εσύ...Δυναμώνουμε μαζί!" και οι εθελοντές ταξίδεψαν και πάλι στο Δημοτικό Σχολείο της Αβύθου!

Τα παιδιά συμμετείχαν σε ένα δίωρο βιωματικό εργαστήρι με τίτλο "Ο εαυτός μου και οι άλλοι" με στόχο να ενισχυθεί η επίγνωση για κάποια στοιχεία του εαυτού τους και η αυτοεκτίμηση τους και να εξοικειωθούν στη διαδικασία της αυτοπαρουσίασης.

Ευχαριστούμε τον Διευθυντή του σχολείου, τους εκπαιδευτικούς, το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για τη συνεργασία και κυρίως τα παιδιά για τη συμμετοχή τους και τη θετική τους διάθεση !Η πρόληψη δεν είναι έργο μόνο των ειδικών αλλά υπόθεση όλων μας!!!

«ΕΓΩ & ΕΣΥ........... Δυναμώνουμε μαζί!»

 

Η Εθελοντική Ομάδα Πρόληψης «ΔΙΕΞΟΔΟΣ» Αιγίου του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Αχαΐας «Καλλίπολις», την Κυριακή 13 Μαρτίου 2022 υλοποίησε ένα δίωρο βιωματικό εργαστήρι στο Δημοτικό Σχολείο Αβύθου, με τίτλο «Η Οικογένεια ως ομάδα: Συνεργασία και Επικοινωνία» με τη συμμετοχή γονέων και παιδιών, βασισμένο στο πρόγραμμα ενίσχυσης κοινωνικών και προσωπικών δεξιοτήτων «Εγώ κι Εσύ, Δυναμώνουμε μαζί!».

Στόχοι του εργαστηρίου ήταν να ενισχυθούν οι δεσμοί μέσα στην οικογένεια, να γνωριστούν οι οικογένειες μεταξύ τους, να αλληλεπιδράσουν και να εκφραστούν με δημιουργικό και ψυχαγωγικό τρόπο. Να γνωρίσουν με ποιον τρόπο επιτυγχάνονται η καλή επικοινωνία και η συνεργασία και να εντοπίσουν τα στοιχεία που δημιουργούν εμπόδια σε αυτές.

Οι συμμετέχοντες έθεσαν τις βάσεις που χρειάζονται για μία ουσιαστική επικοινωνία, καθώς πολλές φορές "μιλάμε" - "ακούμε" δίχως όμως να επικοινωνούμε πραγματικά και συνεργάστηκαν μεταξύ τους καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως όταν είμαστε μαζί και ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε περισσότερα πράγματα και ότι είναι απαραίτητο να περάσουμε από το στάδιο «Παίζω πλάι στον άλλον» στο στάδιο «Παίζω μαζί με τον άλλον».

Στα πλαίσια της συνεργασίας που έχει αναπτυχθεί με το Δημοτικό Σχολείο Αβύθου την Κυριακή 27/3/2022 θα υλοποιηθεί ένα ακόμη βιωματικό εργαστήρι για παιδιά.

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον Διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου Αβύθου, τους εκπαιδευτικούς, τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων και τα παιδιά με τους γονείς τους που συμμετείχαν σε αυτή τη δράση.

Τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας «Διέξοδος» Αιγίου

Καλή και δημιουργική χρονιά σε όλους!

24 χρόνια ΔΙΈΞΟΔΟΣ!!!!

Αναγνώριση Συναισθημάτων Θυμός – Επιθετικότητα

 

Στις μέρες της κοινωνικής απομόνωσης, του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού οι άνθρωποι βιώνουν ένα συνοθύλευμα κυρίως αρνητικών συναισθημάτων χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκλείπουν τα θετικά συναισθήματα. Οι άνθρωποι προκειμένου να προοδεύουν, όμως, πρέπει να δείχνουν ενσυναίσθηση και να κατανοούν τα συναισθήματα. Είναι σημαντικό ο καθένας να αναγνωρίζει όχι μόνο τα δικά του αλλά και των άλλων προκειμένου μέσα στη κοινωνία να μπορούν να αναπτυχθούν υγιείς σχέσεις χωρίς παρεξηγήσεις. Καθημερινώς οι περισσότεροι στη πορεία της ζωής τους προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες, προβλήματα υγείας, φιλικές και ερωτικές σχέσεις, εργασιακές υποχρεώσεις και κυριεύονται από συναισθήματα απογοήτευσης, χαράς, λύπης, επιτυχίας, θυμού, ζήλιας, αγάπης. Ωστόσο μια κατάσταση που κατά κύριο λόγο κάποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί είναι ικανή να προκαλέσει συναισθήματα που να οδηγήσουν στη πρόκληση μιας μη αποδεκτής κοινωνικής συμπεριφοράς. Σημαντικό ρόλο λοιπόν παίζει η προσωπικότητα η οποία δομείται στη διάρκεια των χρόνων.

Ο θυμός είναι ένα έντονο συναίσθημα που προκαλεί δυσφορία στο άτομο. Προκαλείται όταν κάποιος νιώθει αδικημένος, όταν θέλει να επιβληθεί και να κυριαρχήσει, όταν έχει παρερμηνεύσει μία κατάσταση. Οι έφηβοι για παράδειγμα που διακατέχονται από αυτά τα χαρακτηριστικά εμφανίζουν θυμό απέναντι στους γονείς, κάποιοι ακόμα και στους ίδιους τους συμμαθητές τους. Ένα σύνηθες αποτέλεσμα του θυμού στους εφήβους είναι η επιθετική συμπεριφορά.

Αυτό δε σημαίνει ότι και άλλοι μεγαλύτερης και μικρότερης ηλικίας δεν διακατέχονται από αυτό το συναίσθημα και δεν οδηγούνται σε αυτή την συμπεριφορά. Οι συγκρούσεις δεν είναι λίγες στις μέρες μας αν κάποιος συνυπολογίσει τι αναφέρουν καθημερινά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Ανεξάρτητα της αποδοχής ή όχι, της συμπεριφοράς που εκδηλώνει κάποιος, βασικό βήμα για την αλλαγή αυτής είναι η αναγνώριση των συναισθημάτων και έπειτα, εν περιπτώσει και εν δυνάμει, η αναγνώριση της επιθετικότητας ή της ηθικότητας. Η ηθικότητα και η επιθετικότητα θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Πως εξηγείται όμως η επιθετικότητα? Πως εξηγείται ότι κάποιοι άνθρωποι παρά το θυμό τους δεν επιτίθενται?

Οι άνθρωποι από τη στιγμή που γεννιούνται ζουν μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον το οποίο συμβάλλει στην διαμόρφωση της κοινωνικής συμπεριφοράς τους και της κοινωνικοποίησής τους. Ορισμένες συμπεριφορές μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον οφείλονται σε καταστάσεις στις οποίες έχει δοθεί σημαντική θετική ενίσχυση (αμοιβή) με χαρακτηριστικό παράδειγμα όλες τις επιβραβεύσεις που λαμβάνουν τα παιδιά (μπράβο, καλό παιδί κλπ.). Ωστόσο κάποιες συμπεριφορές δεν εμφανίζονται εξαιτίας της μη λήψης της απαραίτητης θετικής ενίσχυσης ή και της λήψης τιμωρίας από το περιβάλλον (π.χ. όχι μην το κάνεις αυτό ή ακόμα και άσκηση κάποιας ελαφριάς βίας όπως χτυπήμα στο χέρι του παιδιού για να αποτραπεί να γίνει η πράξη).

Οι συμπεριφορές ταυτόχρονα εξαρτώνται από τα πρότυπα που χτίζει το παιδί. Να σημειωθεί ότι δεν είναι όλα τα πρότυπα το ίδιο αποτελεσματικά στη δημιουργία αντιδράσεων θετικής κοινωνικής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι πιθανότερο να αναπαράγουν συμπεριφορά ενηλίκων που φέρονται με ζεστασιά και κατανόηση. Αυτό δε σημαίνει ωστόσο ότι η έκθεση στην τηλεοπτική βία δεν συδέεται και με πρόκληση επιθετικής συμπεριφοράς. Το παιδί παρατηρεί τις συμπεριφορές και ανάλογα των αποτελεσμάτων (θετικά ή αρνητικά) πράττει.

Σύμφωνα με τον Freud οι άνθρωποι προωθούνται από σεξουαλικά και επιθετικά ένστικτα. Τα παιδιά κατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησης εκδηλώνουν λεκτική επιθετικότητα, σπρωξιές, κλοτσιές και άλλα είδη επιθετικότητας. Στα πρώτα χρόνια της προσχολικής περιόδου, ένα μέρος της επιθετικότητας έχει να εξασφαλίσει ένα ευχάριστο – για το παιδί – αποτέλεσμα όπως πχ. το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού. Η κοινωνική επιθετικότητα απαντάται επίσης κατά κύριο λόγο μεταξύ των αρσενικών και πολύ λιγότερο μεταξύ των θηλυκών. Αυτό συνήθως εξηγείται με αναφορές στις οργανωτικές και ενεργοποιητικές δράσεις της τεστοστερόνης.

Ανεξάρτητα από τη συμπεριφορική προσέγγιση και την ψυχαναλυτική προσέγγιση του Freud, ο θυμός κατά κύριο λόγο οδηγεί στην αύξηση της επιθετικότητας η οποία πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι δεν οφείλεται σε ψυχική διαταραχή.

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο θυμός είναι σημαντικό τα άτομα να αλλάξουν τρόπο σκέψης. Συγκεκριμένα οι πλήρως αρνητικές έντονες σκέψεις να αντικατασταθούν με πιο θετικές και ελπιδοφόρες. Κυρίως, για να αντιμετωπιστεί ο θυμός στα παιδιά χρειάζεται να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Μέσα σε αυτή χρειάζεται να υπάρχει διάλογος και κατανόηση. Οι άνθρωποι προκειμένου να αντιμετωπίσουν το θυμό τους μπορούν να ακολουθήσουν τεχνικές χαλάρωσης, με αναπνοές ή ακόμα και γιόγκα. Σημαντικό είναι η αλλαγή περιβάλλοντος και η απομάκρυνση ή η δημιουργία στενών σχέσεων με ανθρώπους. Η αλλαγή περιβάλλοντος περιλαμβάνει και ένα ταξίδι ή μια δραστηριότητα που χαλαρώνει τα άτομα. Τα παιδιά επίσης μπορούν να βοηθηθούν για τη μείωση του θυμού από δραστηριότητες στις οποίες εκτονώνονται όπως η μπάλα, το μπάσκετ, το box. Τέλος σημαντική είναι η ένταξη του χιούμορ στην καθημερινότητα.

Τόνια Μπένου

Φοιτήτρια Ψυχολογίας Παντείου Πανεπιστημίου

Εθελόντρια της ομάδας << ΔΙΕΞΟΔΟΣ>> Αιγίου

*Στο τρίτο εργαστήρι που υλοποιήσαμε στο σχολείο της Αβύθου για τα παιδιά της ε΄και στ΄τάξης μιλήσαμε για τα συναισθήματα και κυρίως για το θυμό και τρόπους διαχείρισής του.

΄΄ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ΄

΄

Η ελπίδα και η αισιοδοξία είναι δύο έννοιες διαφορετικές αλλά στενά συσχετιζόμενες μεταξύ τους που επηρεάζουν θετικά το τι και πώς σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε .

Ελπίδα είναι η σκέψη, η αίσθηση ότι καλό πρόκειται να έρθει. Η ελπίδα είναι ένας τρόπος να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε, να λειτουργούμε. Αυτό κατ’ επέκταση μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε δύσκολες καταστάσεις. Έρευνες στην Ιατρική και Ψυχολογία έχουν δείξει ότι αυτά τα δύο χαρακτηριστικά έχουν θετικές επιδράσεις στη συναισθηματική μας ισορροπία και στη δυνατότητα να σκεφτόμαστε θετικά και σωστά. Η ελπιδοφόρα σκέψη ουσιαστικά είναι ένας συνδυασμός διατυπωμένων στόχων της πίστης ότι αυτοί μπορούν να επιτευχθούν μέσα από ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης και ταυτόχρονα είναι η πρόβλεψη εναλλακτικών σχεδίων για την περίπτωση που παρουσιαστούν εμπόδια στη διαδρομή. Έτσι η ελπίδα αποτελεί κίνητρο για να κάνουμε βελτιωτικές αλλαγές στη ζωή μας για να επιδιώκουμε και να αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον. Ταυτόχρονα μας δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα και μας κάνει να ζούμε με νόημα. Τι σημαίνει αισιοδοξία; Αφορά μόνο αυτούς που έχουν εμπιστοσύνη στο μέλλον τους; Η απάντηση σίγουρα είναι όχι. Αισιοδοξία είναι μία στάση ζωής μέσα από την οποία ο άνθρωπος κάθε πρόβλημα στη ζωή του το αντιμετωπίζει με ελπίδα, χαμόγελο και θετικές σκέψεις. Μπορεί αυτό να ακούγεται απλό αλλά δεν είναι και τόσο. Οι αισιόδοξοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο ενώ οι απαισιόδοξοι μισοάδειο . Ζούμε σε εποχές που έχουμε χάσει σοβαρές αξίες και ιδανικά. Μεταξύ αυτών την αισιοδοξία και την ελπίδα μας για την έκβαση των πραγμάτων. Στις μέρες μας , οι άνθρωποι βιώνουμε διαφορετικά προβλήματα ο καθένας, ζούμε στο άγχος και στην πλήξη της καθημερινότητας. Ξεχνάμε να χαμογελάμε και να κάνουμε όνειρα. Να ελπίζουμε. Όταν μιλάμε για αισιοδοξία, σίγουρα δεν εννοούμε να μεταφερθούμε σε μια ουτοπική πραγματικότητα που όλα φαντάζουν τέλεια αλλά να εστιάσουμε σε απλά πράγματα που μας προσφέρουν χαρά και χαμόγελο. Αυτό που χρειάζεται είναι να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα όσα μας συμβαίνουν. Αυτή είναι άλλωστε και η αιτία της ταραχής μας, ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα και όχι αυτή καθ’ αυτή η πραγματικότητα, όπως είπε και ο στωικός φιλόσοφος Επίκτητος. Ένας απαισιόδοξος βλέπει μια καταστροφή σε κάθε ευκαιρία. Η αισιοδοξία είναι μια κατάσταση του μυαλού μας που μας κάνει να βλέπουμε τα προβλήματα ως προσωρινά και επιδεχόμενα λύσεων, να πιστεύουμε ότι η κατάσταση μπορεί σύντομα να αλλάξει προς το καλύτερο. Αντίθετα η απαισιοδοξία μας κάνει να θεωρούμε ότι τα προβλήματα θα έχουν μεγάλη διάρκεια ή ότι δεν είναι δυνατόν να λυθούν ή να διορθωθούν. Τα αισιόδοξα άτομα είναι πιο χαρούμενα , πιο ευχαριστημένα από τη ζωή τους ,πιο δημιουργικά, πιο προσαρμοστικά στις περιστάσεις και στους ανθρώπους ,αναζητούν ευκαιρίες ,αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά τα εμπόδια ,τις δυσκολίες ή τις απογοητεύσεις και προσδοκούν το καλύτερο από τους ανθρώπους και από την πορεία των καταστάσεων.

Η ελπίδα και η αισιοδοξία προϋποθέτουν να πιστεύουμε τη δυνατότητα να επηρεάσουμε τον εαυτό μας ,τις καταστάσεις και το περιβάλλον και ότι δεν εξαρτώνται όλα από τους άλλους άρα να διαθέτουμε την πίστη ότι μπορούμε ,ότι είμαστε ικανοί να διαμορφώσουμε τα πράγματα. Βεβαίως αν η ελπίδα και η αισιοδοξία δεν είναι βάσιμες δηλαδή αν δεν στηρίζονται σε λογική τεκμηρίωση και στους ανάλογους υπολογισμούς μπορεί να μετατραπούν σε ονειροπόληση και υπεραισιοδοξία, που θα οδηγήσουν σε λανθασμένες επιλογές σε αποτυχίες και απογοήτευση.

«Η ζωή είναι ωραία » ψιθυρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι αλλά τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν μας αφήνουν έστω και λίγο να το πιστέψουμε και να το βιώσουμε. Η μιζέρια και η απαισιοδοξία δεν βοήθησαν ποτέ και κανέναν. Αντίθετα η αισιοδοξία και η θετική πλευρά που αντιμετωπίζουμε τα πράγματα γύρω μας, μας κάνουν χαρούμενους κι ευτυχισμένους.

Μια όμορφη σκέψη, μια ζεστή αγκαλιά, ένας όμορφος λόγος, μια βόλτα με φίλους, ένα αισιόδοξο μήνυμα, μια τρυφερή μελωδία είναι κάποια από τα πράγματα που μπορούν να μας προσφέρουν αισιοδοξία. Να μας κάνουν να αφεθούμε στην ομορφιά των συναισθημάτων και να ζήσουμε. Το χτίζουμε εμείς οι ίδιοι, με βάση την ποιότητα της ζωής μας.

Ας γίνουμε δημιουργικοί, ας χαμογελάμε περισσότερο και ας δούμε τα πράγματα από την φωτεινή πλευρά της ζωής. Τότε σίγουρα θα δούμε πως κάθε πρόβλημα λύνεται. Αρκεί να πιστέψουμε και να ελπίζουμε στις δυνάμεις μας, στα δικά μας ‘θέλω’ και στους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας.

Σοφία Αντωνάτου, Εθελόντρια

 

Νέα Χρονιά!!!

Νέα Ξεκινήματα!!!

Ευχόμαστε υγεία σε όλους και οι στόχοι που θα θέσετε να πραγματοποιηθούν!!!

Καλή χρονιά!!!

Να πορευόμαστε μαζί.

 

Να πορευόμαστε μαζί.

Να εμπιστευόμαστε και να ακολουθούμε το φως.

Να απολαμβάνουμε τα δώρα της ζωής.

Είναι οι ευχές που στέλνουμε με αγάπη σε όλους εσάς και τις οικογένειές σας!!!

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο κ

αι η Επιστημονική Ομάδα του Κέντρου Πρόληψης Αχαΐας Καλλίπολις

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ !!!

 

Το Πάρκο των Χριστουγέννων-Αίγιο  και η Εθελοντική Ομάδα  Πρόληψης ‘’ΔΙΕΞΟΔΟΣ’’ Αιγίου προσκαλούμε  τους μικρούς μας φίλους σε βιωματικό εργαστήρι με τίτλο ΄΄Περπατώ, περπατώ μες στο δάσος΄΄   που  θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2021 και ώρες 11:00 – 13:00 σε αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Αιγίου ΄΄Αλέκος Μέγαρης΄΄ .

Το εργαστήρι απευθύνεται σε  παιδιά Δ΄, Ε΄ και  ΣΤ΄ τάξης δημοτικού σχολείου και μέσα από ένα παραμύθι, τα παιδιά ….θα ταξιδέψουν  στο δάσος και θα ανακαλύψουν τα μυστικά του ! Θα παίξουν!  Θα ενεργοποιήσουν όλες τις αισθήσεις τους !  Θα ζωντανέψουν τη φαντασία τους! Θα επικοινωνήσουν μεταξύ τους !

Ο αριθμός των συμμετεχόντων στο εργαστήρι είναι περιορισμένος και για να δηλώσετε  συμμετοχή  μπορείτε να στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στο email της ‘’ΔΙΕΞΟΔΟΥ’’ diexodosaigiou@yahoo.com  έως και την Τρίτη 21/12/21 (σημειώνοντας ονοματεπώνυμο γονέα, όνομα και ηλικία παιδιού και τηλέφωνο επικοινωνίας) ή  επικοινωνώντας στο τηλέφωνο 2691026150 την Παρασκευή 17/12, το Σάββατο 18/12 , τη Δευτέρα 20/12 και την Τρίτη 21/12 και ώρες 11:00 – 13:00. Την Πέμπτη 23/12 θα επικοινωνήσουμε  τηλεφωνικά μαζί σας για να επιβεβαιώσουμε  τη δήλωση συμμετοχής.

Την ημέρα του εργαστηρίου  είναι υποχρεωτική για τα παιδιά η προσκόμιση δήλωσης αρνητικού self-test   ενώ  η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική.

Σας περιμένουμε!!!!!!

Διαδικτυακή ομάδα για μονογονείς

 

Διαδικτυακή ομάδα για μονογονείς πρόκειται να υλοποιηθεί από το Κέντρο Πρόληψης Εξαρτήσεων & Προαγωγής Ψυχοκοινωνικής Υγείας Αχαΐας Καλλίπολις, με θέμα: «Μονογονείς αλλά όχι μόνοι».

Είναι σίγουρο ότι ο ρόλος του γονιού είναι απαιτητικός σε όποια μορφή οικογένειας και αν καλείται κάποιος να λειτουργήσει, ωστόσο για τους μονογονείς υπάρχουν και επιπλέον προκλήσεις που καλούνται να διαχειριστούν, οι οποίες επηρεάζουν τους ίδιους αλλά και τα παιδιά τους.

Το Κέντρο Πρόληψης Αχαΐας Καλλίπολις σε μια προσπάθεια να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες λόγω πανδημίας και να ενδυναμώσει τους γονείς στον ρόλο τους πρόκειται να υλοποιήσει διαδικτυακή ομάδα για μονογονείς διάρκειας 8 συναντήσεων. Η ομάδα θα υλοποιείται κάθε Τετάρτη από 9 Φεβρουαρίου έως 30 Μαρτίου 2022, 18:00 - 20:00, στη διαδικτυακή πλατφόρμα ΖΟΟΜ και θα συντονίζεται από επαγγελματίες ψυχικής υγείας με εμπειρία στην υλοποίηση σχετικών προγραμμάτων. Για τη σύνδεση στην ομάδα απαιτείται υπολογιστής ή τάμπλετ με κάμερα και μικρόφωνο ή ένα αντίστοιχο κινητό τηλέφωνο.

Η συμμετοχή στην ομάδα είναι δωρεάν και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας καθώς ο αριθμός των συμμετεχόντων θα είναι περιορισμένος.

Για περισσότερες πληροφορίες και για δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να επικοινωνείτε στα τηλέφωνα του Κέντρου Πρόληψης: 2610.226948 & 2610.623290, καθημερινά 8:00-15:00 (υπεύθυνη: κ. Θωμαΐς Σταύρου – Κοινωνική Λειτουργός) ή στο email: kpachaia@pat.forthnet.gr

Για να δηλώσετε τώρα συμμετοχή πατήστε στον ακόλουθο σύνδεσμο

https://kpachaia.gr/diadiktyaki-omada-gia-monogoneis-2/

Αναγνώριση Συναισθημάτων – Θυμός - Επιθετικότητα

Αναγνώριση Συναισθημάτων – Θυμός - Επιθετικότητα

     Στις μέρες της κοινωνικής απομόνωσης, του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού οι άνθρωποι βιώνουν ένα συνονθύλευμα κυρίως αρνητικών συναισθημάτων χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εκλείπουν τα θετικά συναισθήματα. Οι άνθρωποι προκειμένου να προοδεύουν, όμως, πρέπει να δείχνουν ενσυναίσθηση και να κατανοούν τα συναισθήματα. Είναι σημαντικό ο καθένας να αναγνωρίζει όχι μόνο τα δικά του αλλά και των άλλων προκειμένου μέσα στη κοινωνία να μπορούν να αναπτυχθούν υγιείς σχέσεις χωρίς παρεξηγήσεις. Καθημερινώς οι περισσότεροι στη πορεία της μοναχικής ζωής τους προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες, προβλήματα υγείας, φιλικές και ερωτικές σχέσεις, εργασιακές υποχρεώσεις και κυριεύονται από συναισθήματα απογοήτευσης, χαράς, λύπης, επιτυχίας, θυμού, ζήλιας, αγάπης. Ωστόσο μια κατάσταση που κατά κύριο λόγο κάποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί είναι ικανή να προκαλέσει συναισθήματα που να οδηγήσουν στη πρόκληση μιας μη αποδεκτής κοινωνικής συμπεριφοράς. Σημαντικό ρόλο λοιπόν παίζει η προσωπικότητα η οποία δομείται στη διάρκεια των χρόνων.

     Ο θυμός είναι ένα έντονο συναίσθημα που προκαλεί δυσφορία στο άτομο. Προκαλείται όταν κάποιος νιώθει αδικημένος, όταν θέλει να επιβληθεί και να κυριαρχήσει, όταν έχει παρερμηνεύσει μία κατάσταση. Οι έφηβοι για παράδειγμα που διακατέχονται από όλα αυτά τα χαρακτηριστικά εμφανίζουν θυμό απέναντι κυρίως στους γονείς, κάποιοι ακόμα και στους ίδιους τους συμμαθητές τους. Η εφηβεία είναι μια δύσκολη ηλικία καθώς οι έφηβοι προσπαθούν να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να ανεξαρτητοποιηθούν. Ένα σύνηθες αποτέλεσμα του θυμού στους εφήβους είναι λοιπόν η επιθετική συμπεριφορά ή και το κάπνισμα και η χρήση παράνομων ουσιών.

      Αυτό δε σημαίνει ότι και άλλοι μεγαλύτερης και μικρότερης ηλικίας δεν διακατέχονται από αυτό το συναίσθημα και δεν οδηγούνται σε αυτές τις συμπεριφορές. Οι συγκρούσεις δεν είναι λίγες στις μέρες μας αν κάποιος συνυπολογίσει τι αναφέρουν καθημερινά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

     Ανεξάρτητα της αποδοχής ή όχι, της συμπεριφοράς που εκδηλώνει κάποιος, βασικό βήμα για την αλλαγή αυτής είναι η αναγνώριση των συναισθημάτων και έπειτα, εν περιπτώσει και εν δυνάμει, η αναγνώριση της επιθετικότητας ή της ηθικότητας. Η ηθικότητα και η επιθετικότητα θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Πως εξηγείται όμως η επιθετικότητα? Πως εξηγείται ότι κάποιοι άνθρωποι παρά το θυμό τους δεν επιτίθενται? Πως εξηγείται ότι μερικοί εξαιτίας του θυμού ενδίδουν στα ναρκωτικά και άλλοι στη βία? Οι άνθρωποι από τη στιγμή που γεννιούνται ζουν μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον το οποίο συμβάλλει στην διαμόρφωση της κοινωνικής συμπεριφοράς τους και της κοινωνικοποίησής τους. Ορισμένες συμπεριφορές μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον οφείλονται σε καταστάσεις στις οποίες έχει δοθεί σημαντική θετική ενίσχυση (αμοιβή) με χαρακτηριστικό παράδειγμα όλες τις επιβραβεύσεις που λαμβάνουν τα παιδιά (μπράβο, καλό κορίτσι κλπ.). Ωστόσο κάποιες συμπεριφορές δεν εμφανίζονται εξαιτίας της μη λήψης της απαραίτητης θετικής ενίσχυσης ή και της λήψης τιμωρίας από το περιβάλλον (π.χ. όχι μην το κάνεις αυτό ή ακόμα και άσκηση κάποιας ελαφριάς βίας όπως χτύπημα στο χέρι του παιδιού για να αποτραπεί να γίνει η πράξη).

     Οι συμπεριφορές ταυτόχρονα εξαρτώνται από τα πρότυπα που χτίζει το παιδί. Να σημειωθεί ότι δεν είναι όλα τα πρότυπα το ίδιο αποτελεσματικά στη δημιουργία αντιδράσεων θετικής κοινωνικής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι πιθανότερο να αναπαράγουν συμπεριφορά ενηλίκων που φέρονται με ζεστασιά και κατανόηση. Αυτό δε σημαίνει ωστόσο ότι η έκθεση στην τηλεοπτική βία δεν συδέεται και με πρόκληση επιθετικής συμπεριφοράς. Το παιδί παρατηρεί τις συμπεριφορές και ανάλογα των αποτελεσμάτων (θετικά ή αρνητικά) πράττει.

     Σύμφωνα με τον Freud οι άνθρωποι προωθούνται από σεξουαλικά και επιθετικά ένστικτα. Τα παιδιά κατά τη διάρκεια της κοινωνικοποίησης εκδηλώνουν λεκτική επιθετικότητα, σπρωξιές, κλοτσιές και άλλα είδη επιθετικότητας. Στα πρώτα χρόνια της προσχολικής περιόδου, ένα μέρος της επιθετικότητας έχει να εξασφαλίσει ένα ευχάριστο – για το παιδί – αποτέλεσμα όπως πχ. το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού. Η ακραία και παρατεταμένη επιθετικότητα αποτελεί αιτία ανησυχίας.

      Η κοινωνική επιθετικότητα απαντάται επίσης κατά κύριο λόγο μεταξύ των αρσενικών και πολύ λιγότερο μεταξύ των θηλυκών. Αυτό συνήθως εξηγείται με αναφορές στις οργανωτικές και ενεργοποιητικές δράσεις της τεστοστερόνης.

     Ανεξάρτητα από τη συμπεριφορική προσέγγιση και την ψυχαναλυτική προσέγγιση του Freud, ο θυμός κατά κύριο λόγο οδηγεί στην αύξηση της επιθετικότητας η οποία πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι δεν οφείλεται σε ψυχική διαταραχή. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο θυμός είναι σημαντικό τα άτομα να αλλάξουν τρόπο σκέψης. Συγκεκριμένα οι πλήρως αρνητικές έντονες σκέψεις να αντικατασταθούν με πιο θετικές και ελπιδοφόρες. Για να επιτευχθεί αυτό είναι σημαντική η συμβολή κάποιου ειδικού ψυχικής υγείας. Κυρίως, για να αντιμετωπιστεί ο θυμός στα παιδιά χρειάζεται να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Μέσα σε αυτή χρειάζεται να υπάρχει διάλογος και κατανόηση. Πέρα της συμβολής της γνωσιακής θεραπείας οι άνθρωποι πιο άμεσα προκειμένου να αντιμετωπίσουν το θυμό τους μπορούν να ακολουθήσουν τεχνικές χαλάρωσης με αναπνοές ή ακόμα και γιόγκα. Σημαντικό είναι η αλλαγή περιβάλλοντος και η απομάκρυνση ή η δημιουργία στενών σχέσεων με ανθρώπους. Η αλλαγή περιβάλλοντος περιλαμβάνει και ένα ταξίδι ή μια δραστηριότητα που χαλαρώνει τα άτομα. Τα παιδιά επίσης μπορούν να βοηθηθούν για τη μείωση του θυμού από δραστηριότητες στις οποίες εκτονώνονται όπως η μπάλα, το μπάσκετ, το box. Τέλος σημαντική είναι η ένταξη του χιούμορ στην καθημερινότητα.

Αντωνία Μπένου , εθελόντρια

Kαθρέφτη ,καθρεφτάκι μου πες μου…

Ο χαρακτήρας του ανθρώπου εκφράζεται μέσω της συμπεριφοράς. Βασικό στοιχείο του χαρακτήρα και κατά συνέπεια της συμπεριφοράς του ανθρώπου είναι οι ανάγκες του. Αν και οι βασικές ανάγκες είναι ίδιες για όλους τους ανθρώπους εμφανίζονται μεγάλες διαφορές στο πως αυτοί ιεραρχούν τις ανάγκες και σε ποιον βαθμό έντασης τις βιώνουν. Αυτό ακριβώς είναι που εξηγεί γιατί υπάρχουν διαφορετικοί ανθρώπινοι χαρακτήρες.

Ο Jung  χωρίζει  τους χαρακτήρες των ανθρώπων βάσει δυο διαστάσεων και μας επιτρέπει να τους κατανοήσουμε χωρίς να είμαστε ψυχολόγοι . Ανάλογα με την εκφραστικότητα σε ΄΄ανοικτούς΄΄ και ΄΄ μη εκδηλωτικούς ΄΄ και ανάλογα με το αν εκδηλώνουν ΄΄κυριαρχική΄΄ ή ΄΄ μη κυριαρχική΄΄ συμπεριφορά προς τους άλλους.

Έτσι έχουμε ανθρώπους με ανοικτή κατακτητική συμπεριφορά που χαρακτηρίζονται από υψηλή ένταση της ανάγκης για αναγνώριση και λόγω αυτής της ανάγκης επιζητούν την προβολή, την εκτίμηση των άλλων. Είναι άτομα εγκάρδια, παρορμητικά, διαισθητικά, με φαντασία, με οράματα, ομιλητικά κυριαρχικά πάνω στους άλλους.

Δεύτερον υπάρχουν άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από ανοικτή συμπεριφορά αλλά ταυτόχρονα από μη κυριαρχική συμπεριφορά. Βασικό χαρακτηριστικό αυτού του χαρακτήρα είναι η ανάγκη για ανθρώπινες σχέσεις και αποδοχή. Είναι άτομα φιλικά, ζεστά, δεκτικά, εύκολα συνεργάσιμα ,υπομονετικά και εξυπηρετικά προς τους άλλους.

Τρίτον υπάρχουν άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από κλειστή συμπεριφορά και ταυτόχρονα κυριαρχική, με την ένταση της ανάγκης τους για επιτεύγματα-αποτελέσματα ιδιαίτερα υψηλή. Αυτά τα άτομα είναι απαιτητικά με τον εαυτό τους και τους άλλους με αυτοπεποίθηση, δραστήρια, ικανά ,προσγειωμένα, που αποφεύγουν τα πολλά λόγια και ασχολούνται με την ουσία και όχι με τις λεπτομέρειες των πραγμάτων ή την τυπολατρία.

Τέλος υπάρχουν και άτομα που χαρακτηρίζονται από κλειστή συμπεριφορά αλλά μη κυριαρχική. Αυτοί έχουν έντονη την ανάγκη για σιγουριά. Θέλουν πάνω από όλα να αισθάνονται ασφαλείς, γιατί είναι κλειστά άτομα με προτίμηση στην ακρίβεια, στις λεπτομέρειες, στην τάξη, στην ανάλυση, στις αποδείξεις και στις εγγυήσεις.

Όλοι έχουμε χαρακτηριστικά από όλους τους τύπους που αναφέρθηκαν. Όμως η πλειονότητα των ανθρώπων σαφώς προσεγγίζει έναν από αυτούς τους τύπους. Έχουμε  μάθει βέβαια από μικροί να προσαρμόζουμε τη συμπεριφορά μας ανάλογα με την περίσταση ,αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αλλάζουμε χαρακτήρα.

 Η ανωτέρω διάκριση είναι χρήσιμη για να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να κάνουμε τις καλύτερες επιλογές στη ζωή μας. Κατανοούμε πολλές στάσεις , συμπεριφορές  και αποφάσεις μας, καθώς και διαφορές μας με τους άλλους ή το γιατί δίνουμε σημασία σε κάποια πράγματα και όχι σε άλλα. Π.χ ο κυριαρχικός χαρακτήρας που δίνει σημασία στην ουσία και το αποτέλεσμα και όχι στον τύπο κατανοεί γιατί δεν κάνει δώρα στη σύζυγό του και δεν έχει τάξη στα πράγματά του. Είναι γιατί δίνει σημασία στην ουσία της συζυγικής σχέσης που είναι η στοργή ,η αγάπη, το σεξ, η εμπιστοσύνη, η κατανόηση, η συμπόνια ,η φιλία, η εκτίμηση, ο σεβασμός, η συνεννόηση ,το κοινό νόημα, η δεμένη οικογένεια κ.λ.π.

Εκτός της κατανόησης του εαυτού μας που αποτελεί στοιχείο αυτογνωσίας η παραπάνω τυπολογία μας βοηθάει να κατανοήσουμε και τους άλλους και άρα να χειριστούμε τις σχέσεις μας πιο αποτελεσματικά.  Μπορεί να μας βοηθήσει  στο επάγγελμα που θα διαλέξουμε ή στον άνθρωπο που επιλέγουμε για να κάνουμε οικογένεια, αλλά και για φίλο ή συνεργάτη. Είναι σημαντικό αν θέλουμε να έχουμε ποιοτική σχέση να κατανοήσουμε τις ιδιαιτερότητες και τη διαφορετικότητα αυτού του χαρακτήρα να τον αποδεχτούμε και να ανταποκρινόμαστε ανάλογα .Το ίδιο βέβαια πρέπει να κάνει και ο άλλος. Συνεπώς οι σχέσεις με τους άλλους χαρακτήρες πρέπει να είναι συνειδητή επιλογή για τη διαφορετικότητά τους, τις ανάγκες και τις προτιμήσεις τους, τον τρόπο σκέψης, τις στάσεις και τις συμπεριφορές τους , χωρίς να προσπαθήσουμε να τους  αλλάξουμε. Γιατί η  διαφορετικότητα των χαρακτήρων είναι συνήθως λόγος προσέγγισης αλλά μετά λίγο καιρό μπορεί να μετατραπεί  σε λόγο χωρισμού.

Η κατανόηση του εαυτού μας σημαίνει όμως και τη συνειδητή διαμόρφωση των προσωπικών μας αξιών  και του πως αυτές συνδέονται με τις επιλογές ζωής μας.

Οι αξίες καθορίζουν και καθορίζονται από την ιεράρχηση των αναγκών μας και επικαθορίζουν και τα μέσα που επιλέγουμε για την ικανοποίηση αυτών των αναγκών. Άρα από τις αξίες εξαρτάται το ποιες επιλογές κάνουμε ,πως συμπεριφερόμαστε, ποιοι θέλουμε να είμαστε, πως θέλουμε να ζούμε και μέσα σε ποιόν κόσμο. Συνδέονται και με την καθημερινότητα, αλλά και τις πιο σημαντικές επιλογές μας και πρέπει να αποτελούν την πυξίδα μας μέσα στον αβέβαιο, χαοτικό και ανταγωνιστικό κόσμο που ζούμε. Μας οδηγούν σε πρότυπα και κανόνες και προσδιορίζουν τι είναι σωστό και λάθος. Μας γεμίζουν  αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση ώστε με  θέληση και τσαγανό να αντιμετωπίζουμε όσους βρεθούν στο δρόμο μας με τις δικές τους διαφορετικές αξίες που θα θελήσουν  να μας βάλουν εμπόδια και να μην επέλθει η αλλοτρίωση μας. Είναι ο δρόμος της ζωής που θέλουμε για τον εαυτό μας με το όποιο κόστος αναλογεί και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι γι εμάς.

Ευθύνη μας όμως δεν είναι οι δικές μας μόνο προσωπικές αξίες. Αν θέλουμε να ζούμε σε μια ανθρώπινη ευημερούσα κοινωνία έχουμε ευθύνη να συμβάλλουμε στην ύπαρξη αντίστοιχων αξιών. Ως πολίτες, ως εργαζόμενοι, ακόμα περισσότερο ως γονείς, ως δάσκαλοι έχουμε ευθύνη να μεταλαμπαδεύσουμε στους άλλους και κυρίως στα παιδιά μας και στους μαθητές τις πανανθρώπινες αξίες και  να αγωνιζόμαστε γι αυτές.

                                                                              Σ. Αντωνάτου-εθελόντρια-Νοέμβριος 2021

Σημ. Οι φωτογραφίες είναι από το εργαστήρι με θέμα ΄΄Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου πες μου....΄΄ που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 21/11/2021 στο Δημοτικό Σχολείο της Αβύθου

Την Κυριακή 14 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Σχολείο Αβύθου το πρώτο εργαστήριο για παιδιά ε' και στ" τάξης με θέμα: ΄΄Γνωριζόμαστε, συνεργαζόμαστε, ακούω και ακούγομαι, δημιουργώ σχέσεις εμπιστοσύνης και ασφάλειας ΄΄.  Την επόμενη μέρα συναντήσαμε στο χώρο του σχολείου τους γονείς των παιδιών και τους ενημερώσαμε για τα εργαστήρια, ενώ  η κ.Θ.Σταύρου από το Κέντρο Πρόληψης Αχαΐας ΄΄Καλλίπολις΄΄  μίλησε στους γονείς για το πόσο σημαντική είναι η καλή επικοινωνία με τα παιδιά μας και έδειξε τον τρόπο για  να επιτυγχάνεται μια σωστή επικοινωνία!

Είτε το θέλουμε είτε όχι η ζωή μας ως γεγονότα, ικανοποίηση, ευχαρίστηση, απόλαυση και ευδαιμονία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις στάσεις, τις επιλογές και τις συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων. Τόσο αυτών που είναι οι σημαντικοί ΄΄ άλλοι ΄΄ για εμάς, δηλαδή οι δικοί μας άνθρωποι όσο και των υπολοίπων που κι ας είναι λιγότερο σημαντικοί για εμάς είμαστε αναγκασμένοι να έχουμε επαφές και να συνδιαλεγόμαστε μαζί τους.

Βεβαίως η προσωπικότητα, οι ανάγκες, η νοοτροπία ,τα συμφέροντα, τα συναισθήματα, οι διαθέσεις και οι παρορμήσεις των άλλων προσδιορίζουν αρκετά τις στάσεις και τις συμπεριφορές τους προς εμάς .Επειδή όμως ΄΄το ταγκό θέλει δύο για να χορευτεί ΄΄ όλα τα προηγούμενα ισχύουν  και από εμάς προς τους άλλους.

Συνεπώς η ποιότητα της ζωής μας και η ικανοποίηση των αναγκών μας εξαρτάται και από τους άλλους ανθρώπους με τους οποίους ΄΄ παίζουμε στο θέατρο της ζωής ΄΄. Άρα έχει κρίσιμη σημασία πως διαχειριζόμαστε τις σχέσεις μας με αυτούς .

Απαραίτητη συνθήκη για να έχουμε οποιαδήποτε σχέση ουσίας είναι η κατανόηση του εαυτού μας ως στοιχείο αυτογνωσίας, που απαιτεί γνώση των αναγκών και των κινήτρων μας, αλλά και της έντασης του καθενός, γιατί αυτά προσδιορίζουν και τη συμπεριφορά μας και τις επιλογές μας, αλλά και τις ανοχές  μας στις σχέσεις μας με τους άλλους .Έτσι γνωριζόμαστε για να δούμε αν ταιριάζουμε αν έχουμε τον ίδιο κώδικα αξιών με παραχωρήσεις στο πλαίσιο της κατανόησης λόγω διαφορετικών βιωμάτων και συνθηκών, αλλά όχι καταπατήσεις των δικών μας αρχών και αξιών.

Βασική προϋπόθεση για το αποτελεσματικό χειρισμό των σχέσεων μας με τους άλλους-το παιδί, το γονέα, το σύζυγο, το φίλο ,το γείτονα το συνάδελφο, τον προϊστάμενο ή οποιονδήποτε άλλον είναι η αμοιβαία κατανόηση.

Αυτή μας επιτρέπει να προβλέψουμε και να εξηγήσουμε τις στάσεις και τις συμπεριφορές του άλλου και από την άλλη να τις χειριστούμε αποτελεσματικά για αμοιβαίο όφελος. Αυτή επιτυγχάνεται με την ανοικτή επικοινωνία, την αποτελεσματική ακοή, την ενσυναίσθηση και το σεβασμό της διαφορετικότητας.

Οι σχέσεις που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους πέραν των υπολοίπων στοιχείων τους είναι ουσιαστικά σχέσεις ανταλλαγής. Δίνουμε στον άλλο αξίες μέσω των οποίων εκείνος ικανοποιεί τις ανάγκες του και παίρνουμε από αυτόν αξίες μέσω των οποίων ικανοποιούμε τις δικές μας ανάγκες. Αυτές μπορεί να είναι υλικές ή χειροπιαστές, όπως χρήματα, εξυπηρετήσεις, διευκολύνσεις, υλικά αγαθά, δώρα, αλλά μπορεί και να είναι και άϋλες όπως αγάπη, εκτίμηση, χαρά, σεβασμός, εμπιστοσύνη, ευχαρίστηση, ευγνωμοσύνη, φιλία, συντροφιά, υποστήριξη, ενθάρρυνση, έρωτας, σεξ, αφοσίωση, ειλικρίνεια, συμπόνια και πολλά άλλα που τα έχουμε ανάγκη.

Ως κοινωνικά όντα στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπάρχουμε να συνεργαζόμαστε με τους άλλους να αποτελούμε μέλη ομάδων, όπως η οικογένεια, η παρέα, οι συνάδελφοι στην εργασία ,οι συμμαθητές στο σχολείο. Σκοπός αυτής της συμμετοχής δεν είναι η ικανοποίηση των δικών μας μόνο αναγκών αλλά και των αναγκών των άλλων μελών με τους οποίους συνεργαζόμαστε είτε από επιλογή είτε από ανάγκη όπως στο χώρο εργασίας.

Το ομαδικό πνεύμα, η διάθεση και η ικανότητα των ανθρώπων να λειτουργούν ως μια αποτελεσματική ομάδα εξασφαλίζει τις καλύτερες αποφάσεις και την αποτελεσματικότερη υλοποίηση αυτών .Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχουν πολλές ιδέες –κανείς δεν είναι τόσο έξυπνος όσο όλοι μαζί,αλληλοκάλυψη,αλληλοϋποστήριξη,αλληλεγγύη,άμιλλα,εμπιστοσύνη,αρμονική συνεργασία. Εκτός των υψηλότερων επιδόσεων όταν οι άνθρωποι συνεργάζονται τότε και οι ίδιοι αισθάνονται υψηλότερη ικανοποίηση, αφού μέσω της ομάδας ικανοποιούν πολλές ατομικές ανάγκες τους πολύ καλύτερα (π.χ εκτίμηση, αναγνώριση, σχέσεις ,σιγουριά ασφάλεια κ.λ.π).Πολλές φορές το εγωιστικό μας γονίδιο και η νοοτροπία του ανταγωνισμού συχνά αποβαίνει σε βάρος μας και αρκετές φορές μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες όταν βρισκόμαστε σε σχέσεις αλληλεξάρτησης και κοινού συμφέροντος με άλλους ανθρώπους.

Θεμέλιο λίθο όμως για κάθε ποιοτική σχέση μεταξύ των ανθρώπων στον οικογενειακό, φιλικό, τον πολιτικό, τον επαγγελματικό και ευρύτερα κοινωνικό χώρο αποτελεί η εμπιστοσύνη . Είναι  προϋπόθεση για να ασκήσουμε θετική επιρροή στους άλλους. Πρόκειται για μια ψυχολογική κατάσταση όπου ένα άτομο  μπορεί να στηριχτεί στη γνώμη, στις υποσχέσεις, στις κρίσεις, στις πράξεις ή στις επιδόσεις του άλλου, διότι πιστεύει και προσδοκά ότι είναι σωστές, καλοπροαίρετες, ειλικρινείς και έντιμες.

Πρακτικά σημαίνει αίσθηση σιγουριάς σε ότι αφορά τις σωστές αποφάσεις, συμπεριφορές και τα θετικά αποτελέσματα ή συνεισφορές του άλλου στο πλαίσιο οποιασδήποτε σχέσης ανταλλαγής όπως συζύγου-συζύγου,γονέα-παιδιού,δασκάλου-μαθητή,προϊσταμένου-υφισταμένου,πελάτη-πωλητή, ψηφοφόρου-πολιτικού, γιατρού-ασθενή κ.λ.π .Όταν έχουμε εμπιστοσύνη σε κάποιον έχουμε θετική εικόνα για αυτόν, τον εκτιμούμε,  τον ακούμε, τον σεβόμαστε, τον υποστηρίζουμε, τον συμπαθούμε, συνεργαζόμαστε μαζί του ,τον ακολουθούμε, μας γεμίζει ασφάλεια .Αντίθετα η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κάποιον μας δημιουργεί καχυποψία, αβεβαιότητα ,ανασφάλεια, ανησυχία ως προς τις συμπεριφορές και τις συνεισφορές που περιμένουμε, μας δημιουργεί φόβο και μας αναγκάζει να αμυνόμαστε με επιφυλακτικότητα, αδιαφορία, περιφρόνηση, αντιπάθεια και απόρριψη.

Συνεπώς η αμοιβαία εμπιστοσύνη συμβάλλει στην ποιότητα της ζωής μας, αλλά αυτή δεν χαρίζεται από κανέναν. Κερδίζεται και χτίζεται με τον καιρό μέσα από την αλληλεπίδρασή μας  με τον άλλον και τις βιωμένες εμπειρίες στο πλαίσιο της σχέσης μας. Μερικά από τα ΄υλικά ΄΄ δε αυτής είναι η ακεραιότητα (εντιμότητα, διαφάνεια, ειλικρίνεια)στις συμπεριφορές και στις πράξεις μας όμως όχι στη θεωρία, οι ικανότητες να αντεπεξέλθω στις προσδοκώμενες από τον άλλο συνεισφορές και επιδόσεις , η ανοικτή επικοινωνία  και η καλή πρόθεση . 

 Σοφία Αντωνάτου, Εθελόντρια

Νοέμβριος 2021

      Με χαρά , ενθουσιασμό και ανυπομονησία να σας ανταμώσουμε από κοντά ξεκίνησαν πριν από λίγο καιρό οι συναντήσεις της ομάδας μας!     

     Μοιραστήκαμε ιδέες και σκέψεις, οραματιστήκαμε, μετρήσαμε δυνάμεις και πετάξαμε ψηλά τον δικό μας χαρταετό ζωγραφισμένο με τους δικούς μας στόχους! 

    Συνεργασία με τα σχολεία της περιοχής και άλλους φορείς, εργαστήρια για τους μικρούς μας φίλους, ομιλίες, εργαστήρια για όλη την οικογένεια, προβολές ταινιών , δημοσίευση άρθρων είναι κάποιοι από τους στόχους μας και σας καλούμε να συνταξιδέψουμε και τη φετινή χρονιά. Επιπλέον φέτος αποφασίσαμε να ομορφύνουμε και τον χώρο έξω από το στέκι μας. Διότι δεν αρκεί να είμαστε όμορφοι μόνο μέσα μας ...έχουμε ευθύνη να φροντίζουμε και τους γύρω μας. 

  Ευχαριστούμε πολύ το Δήμο Αιγιαλείας, πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες , που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα μας για τον καλλωπισμό μιας όμορφης γωνιάς της πόλης μας!

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!

 Αγαπημένοι μας  φίλοι  και  αναγνώστες.

Άλλη μια χρονιά για εμάς έφτασε στο τέλος της. Η χρονιά  που μας πέρασε ήταν  όχι  μόνο δημιουργική  αλλά  επιπλέον πρωτόγνωρη, διαφορετική και χρειάστηκε να  προσαρμόσουμε τη διάθεση και το έργο μας στα νέα δεδομένα που προέκυψαν  λόγω της πανδημίας.    Αυτό όμως δεν χρειάστηκε να κάνουμε όλοι μας τη χρονιά που πέρασε; Κάνοντας μια αναδρομή στην πορεία της ομάδας, από τις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη  που βρεθήκαμε  έως  και σήμερα, οι εθελοντές  χρειάστηκε  να τροποποιήσουμε το έργο μας  αλλά  και  τον τρόπο σύνδεσής μας .Είχαμε όμως  πάντα κατά νου ότι δεν θα πρέπει να αποπροσανατολιστούμε από τον βασικό  μας στόχο που είναι : η πρόληψη  των  εξαρτήσεων, η  προαγωγή της   ψυχοκοινωνικής  υγείας και η σύνδεσή  μας με την κοινότητα.   Αρχικά ξεκινήσαμε τις συναντήσεις της ομάδας μας δια ζώσης όπως συνέβαινε  τα  τελευταία 21 χρόνια , αλλά μετά  χρειάστηκε οι δια ζώσης συναντήσεις να μετατραπούν σε διαδικτυακές. Και αφού λύσαμε το θέμα των  συναντήσεων   έπρεπε να βρούμε με ποιο τρόπο θα συνεχίσουμε το έργο της ομάδας. Κι ενώ  αρχικά πανικοβληθήκαμε , φοβηθήκαμε , συγκρουστήκαμε και απογοητευτήκαμε  από τα νέα δεδομένα που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε , στο  τέλος τα   καταφέραμε! Συνειδητοποιήσαμε ότι το έργο της ομάδας ήταν για εμάς πάρα πολύ σημαντικό  και ότι θα έπρεπε να συνεχιστεί. Έτσι λοιπόν, εκπαιδευτήκαμε σε διαδικτυακές  πλατφόρμες, Καταφέραμε να υλοποιήσουμε τρία διαδικτυακά εργαστήρια σε συνεργασία με τη  ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α και να διατηρήσουμε τη στήλη μας στην εφημερίδα ανά  δεκαπενθήμερο. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε από  καρδιάς να ευχαριστήσουμε τον εκδότη της εφημερίδας  <<ΠΡΩΤΗ της Αιγιάλειας >> για την φιλοξενία της και την αμέριστη συμπαράσταση στο έργο μας. Επιπλέον  δημιουργήσαμε  το   blog   της ομάδας , τη σελίδα μας στο  Facebook , αλλά και υλοποιήσαμε ένα δια ζώσης εργαστήριο στο Στέκι της  ομάδας (λαμβάνοντας όλα τα μέτρα προστασίας) όταν μας το επέτρεψαν οι  συνθήκες. Επιπλέον , συμμετείχαμε σε διαδικτυακές συναντήσεις - συζητήσεις με  μέλη άλλων ομάδων ενώ μας δόθηκε η ευκαιρία να περιποιηθούμε τον χώρο της  ομάδας καθώς είχαμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο.     Καθώς κλείνει η χρονιά για εμάς, κάνοντας τον απολογισμό της και αξιολογώντας   το έργο μας μόνο με θετικό πρόσημο θα μπορούσαμε να μιλάμε και αυτό διότι  καταφέραμε τις δυσκολίες να τις μετατρέψουμε σε νέες ευκαιρίες. Τα  εμπόδια  που  εμφανίστηκαν μας ανάγκασαν να γίνουμε ευέλικτοι και να ανακαλύψουμε άλλα   στοιχεία του εαυτού μας και ικανότητές μας. Κάποιοι από εμάς συνειδητά   χρειάστηκε να τραβήξουμε πιο μπροστά και κάποιοι άλλοι χρειάστηκε , επίσης   συνειδητά, να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Αυτό το «μπροστά»  και το  «πίσω»  μέσα  στα πλαίσια της   ομάδας  δεν   λειτούργησε  διασπαστικά .Αντίθετα λειτούργησε   λυτρωτικά και ενωτικά . Διότι στόχος όλων των εθελοντών δεν είναι το άτομο,  αλλά η ομάδα και το έργο.  Κάπως έτσι εξάλλου δεν λειτουργούμε και στις οικογένειές μας ; Στόχος των  μελών σε μία οικογένεια είναι η ευημερία και η συνοχή της . Τα μέλη μιας  οικογένειας ,όταν εμφανίζονται οι τρικυμίες , χρειάζεται να προσαρμοστούν στα   νέα δεδομένα και να βρίσκουν τρόπους για να τις αντιμετωπίζουν. Ευθύνη των πιο   δυνατών ή όποιων ηγούνται είναι να καθοδηγούν τα υπόλοιπα μέλη και όλη την   οικογένεια σε ένα ασφαλές λιμάνι, και αν είναι δυνατόν αλώβητους από  την  τρικυμία ή με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες.   Ελπίζοντας ότι έχετε καταφέρει να εντοπίσετε το δικό σας ασφαλές λιμάνι, σας   ευχόμαστε ολόψυχα

 Καλό Καλοκαίρι!!!!!! 

Oι εθελοντές της ομάδας

  ́ ́ΔΙΕΞΟΔΟΣ ́ ́ Αιγίου

                                                                                              

Η δύναμη της διαφορετικότητας

  Είμαστε  όλοι  ίσοι, αλλά  είμαστε  ταυτόχρονα  και  διαφορετικοί. Πάμπολλα  τα πεδία της διαφοροποίησης  μεταξύ μας: φύλο, φυλή, χρώμα, ηλικία, εθνικότητα, καταγωγή, κουλτούρα, κοινωνικό και οικονομικό υπόβαθρο, επάγγελμα, βάρος ,ύψος, σεξουαλικός προσανατολισμός , μόρφωση, θρησκευτικές πεποιθήσεις,  και  πάει λέγοντας.  Όλα αυτά  αντανακλούν  τις  κοινωνικές  μας  ταυτότητες , οι  οποίες άλλες  είναι  εγγενείς, άλλες επίκτητες , άλλες  σταθερές  και άλλες  μεταβαλλόμενες , άλλες  εκλαμβάνονται  ως  πολύ σημαντικές  και  προσδίδουν σε  αυτόν  που  τις  φέρει  αίσθημα  ανωτερότητας, άλλες  πάλι   το αντίθετο.  Για παράδειγμα, η  κρητική καταγωγή για κάποιους  είναι  συνώνυμο της  λεβεντιάς , της  ντομπροσύνης, της   ειλικρίνειας  και  της εντιμότητας,  ενώ  το επάγγελμα του χτίστη , αν και πολύ χρήσιμο, δεν συνοδεύεται  αντίστοιχα από υψηλό κύρος.  Άρα δεν υπάρχουν  μόνο οι κοινωνικές ταυτότητες, αλλά και οι αναπαραστάσεις τους  και  είναι  αυτές  οι  δεύτερες  που  παίζουν  μεγαλύτερο  ρόλο  στη  μεταξύ μας συνύπαρξη.     Απέναντι  σε αυτές τις διαφοροποιήσεις  και  ιδιαίτερα στις πιο ισχυρές , όπως  είναι η φυλή, η εθνικότητα και  η κουλτούρα  η έμφυτη τάση μας  είναι  να αντιδρούμε σύμφωνα  με  την  παροιμία «όμοιος  ομοίω αεί  πελάζει».  Αισθανόμαστε περισσότερη ασφάλεια  ανάμεσα  σε  αυτούς  με  τους  οποίους  μοιραζόμαστε  κοινά  χαρακτηριστικά και  τείνουμε  να  τους  πλησιάζουμε  και  να τους συναναστρεφόμαστε με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη  σε σχέση με τους άλλους  με τους οποίους  διαφέρουμε.  Υπάρχει ένας ενστικτώδης φόβος  απέναντι  στο διαφορετικό , αυτό ειδικά που είναι εντελώς άγνωστο και ακατανόητο. 

 Πολλές φορές,  όμως,  αντίδρασή μας είναι  να  το  απορρίπτουμε  ως  κατώτερο  και  απειλητικό  και  να  επιθυμούμε να το εξαλείψουμε. Πρόκειται  για  τη  ρατσιστική νοοτροπία  και  στάση , η οποία  έχει τις ρίζες της σε ποικίλα αίτια, ανάμεσά τους  προκαταλήψεις  και  στερεότυπα τα οποία διαμορφώνονται  μέσα από την οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον, καθώς  επίσης  η  άγνοια και το έλλειμμα παιδείας.   Όλοι μας από τα  πρώτα στάδια της  ζωής μας  παρατηρώντας  τις διαφορές μας  κάνουμε  τη  διάκριση « εμείς-αυτοί»  , «ο ρατσιστής , όμως, τις διαφορές αυτές  τις  απολυτοποιεί, τις θεωρεί  αιώνιες  και  αναλλοίωτες», αξιολογώντας  τα δικά του χαρακτηριστικά ως ανώτερα και  όσα είναι διαφορετικά ως κατώτερα. Ωστόσο, ποια σύγκριση θα μπορούσε να γίνει και ποια αξιολόγηση  σε διαφορετικές γλώσσες, ήθη ή έθιμα θρησκευτικά , στο χρώμα , στην κατατομή,   σε χαρακτηριστικά που δεν επιλέγουμε  και  κληρονομούμε και σε αυτά  που αποκτούμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας  ηθελημένα ή αθέλητα;

Στην  πολυσύνθετη , πολύπλοκη και πολυπολιτισμική κοινωνία όπου ζούμε, η αναγνώριση και  η αποδοχή της διαφορετικότητας  του άλλου είναι μια βασική αρχή  που καλούμαστε να τηρήσουμε , προκειμένου  να έχουμε μια αρμονική κοινωνική συμβίωση. Από την άλλη,  όταν συναναστρεφόμαστε  με διαφορετικά  άτομα , ομάδες , λαούς και φυλές  χωρίς προκαταλήψεις , πάνω στις αρχές της ισότητας και του αμοιβαίου σεβασμού,  διευρύνουμε τους κοινωνικούς μας ορίζοντες, εμπλουτίζουμε τις  οπτικές και τις εμπειρίες μας αποκτώντας πιο ευέλικτο τρόπο σκέψης, γινόμαστε αληθινοί πολίτες του κόσμου, όποτε ταξιδεύουμε σε μια νέα χώρα ,  συνεργαζόμαστε με άτομα διαφορετικού πολιτισμικού υπόβαθρου συνεισφέροντας  μια πληθώρα από διαφορετικές ερμηνείες και  προσεγγίσεις που προάγουν την καινοτομία και την παραγωγικότητα και γενικά αποκτούμε μια πιο πλούσια εμπειρία ζωής , απαραίτητη για την ευδοκίμησή μας.                                                       «Η  δύναμη βρίσκεται στις διαφορές, όχι στις ομοιότητες, λέει  ο  Αμερικανός συγγραφέας Stephen Covey.  Πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι  η  διαφορετικότητα δεν είναι εχθρός μας. Είναι αυτή που μας δείχνει την ποικιλομορφία  της   ζωής και  την  μοναδικότητα του καθενός μας».  Και να θυμάσαι : Διάλεξε τους φίλους σου ανάλογα με τον χαρακτήρα τους και τα ρούχα σου ανάλογα με το χρώμα τους. Είναι παράλογο να διαλέγεις τα ρούχα σου ανάλογα  με  το  χαρακτήρα  τους, όπως  επίσης είναι  αδιανόητο  να  διαλέγεις   τους φίλους  σου ανάλογα  με  το  χρώμα τους. Να θυμάσαι ότι είσαι απολύτως μοναδικός. Όπως και όλοι οι άλλοι. Margaret Mead, 1901-1979, Αμερικανίδα εθνολόγος.

                                                                                                                      Τσόλκα Βασιλική

Πηγές                                                                                                                                                                

Θεματικοί κύκλοι  για το Ενιαίο Λύκειο , Άννα Φραγκουδάκη , Κοινωνικές  ταυτότητες  σελ. 240                                                                                                                                                                         Νέα Ελληνικά Β ΄ ΕΠΑ.Λ., Δ. Κουμάνταρος, Το δικαίωμα στη διαφορά. Σελ. 97                                              Ν. Δεμερτζής, εφημ. Καθημερινή, 31.12.2000     https://www.otavoice.gr/apopsi/2019/03/sevasmos-sti-diaforetikotita/      https://ampglobalyouth.org/2020/06/20/5-reasons-diversity-important-21st-century/  https://xenesglosses.eu/2014/10